Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 19

“นายท่านครับ นายท่าน! ผมโทรไปหลายครั้งและในที่สุดฉันก็พบบางอย่างเกี่ยวกับสถานการณ์ทั้งหมดที่เกี่ยวกับเฟนด์มันประหลาดมาก!” สเปกเตอร์เฟซ ร้องเรียกเจมส์ขณะที่เขาวิ่งเข้ามาอย่างลนลาน “ประหลาดยังไง?” เจมส์สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินสิ่งที่สเปกเตอร์เฟซพูด เขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะอธิบายเรื่องของเฟนด์ ว่า ‘แปลกประหลาด’ “ลองดู นี่คือข้อมูลที่ฉันได้รับมาอย่างเหน็ดเหนื่อยจากคนที่อยู่ในแวดวงทหารเพื่อตรวจสอบเฟนด์” “มีเพียงชื่อหมายเลขประจำตัวของเขาและงานในอดีตของเขาในฐานะเด็กส่งของตามบ้าน หลังจากนั้นเขาก็กลายเป็นลูกเขยของตระกูลเทย์เลอร์ เขาถูกเกณฑ์ในวันที่สองของการแต่งงานและสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นเป็นสิ่งที่เราหาไม่พบ ห้าปีต่อมาเขาก็กลับไปในเมือง!” สเปกเตอร์เฟซขมวดคิ้วและพูดว่า “ไม่ใช่ข้อมูลส่วนตัวแปลก ๆ เหรอ? แม้แต่ข้อมูลในระหว่างการเกณฑ์ทหารของเขายังเป็นปริศนา แต่แผนกที่เขาถูกเกณฑ์เข้าก็ไม่เป็นที่รู้จักเช่นกัน ทั้งหมดที่เราพบก็คือแม่ของเขาชื่อโจแอน ซาเวียร์ ปัจจุบันทำงานเป็นคนทำความสะอาดในส่วนกลาง เราไม่มีอะไรกับพ่อของเขา!” “ไม่พบอะไรเกี่ยวกับพ่อของเขาและสถานการณ์ของเขาในระหว่างการเกณฑ์ทหารก็เป็นเรื่องลึกลับ ... ” หน้านิ่วคิ้วขมวด แต่ไม่นานเจมส์ก็หันหน้ามา “เมื่อพิจารณาจากรูปลักษณ์ของมันมีความเป็นไปได้มากที่จะมีคนลบบันทึกทั้งหมดเกี่ยวกับตัวเขาโดยเจตนา!” เขาพูดชัดแจ้ง “หรือบางทีนี่อาจเป็นเพียงข้อมูลส่วนตัวเบื้องต้นของเขาและตัวตนของเขาก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น อาจมีแฟ้มที่เป็นความลับที่น่าสนใจอยู่กับเขา!” “นายท่านถ้าเป็นอย่างนั้นตัวตนของเด็กหนุ่มคนนี้ก็ไม่ง่ายอย่างนั้นอย่างแน่นอน มิฉะนั้นรัฐบาลจะไม่ปกปิดแฟ้มของเขาอย่างโจ่งแจ้งและห้ามไม่ให้ใครขุดคุ้ยเขา!” สเปกเตอร์เฟซที่ประหลาดใจตั้งข้อสังเกตว่า “ถ้ามีอำนาจในการเคลื่อนไหวของขนาดนี้... หรือเขาจะเป็นเทพเจ้าแห่งสงคราม ก็เป็นไปได้!” “ใช่! มันต้องเป็นอย่างนั้น!” เจมส์พยักหน้าทันทีและสั่งว่า “ไปค้นหาสถานการณ์ปัจจุบันของเฟนด์ ในใจกลางเมืองต่อไป เขาไม่ได้อยู่กับตระกูลเทย์เลอร์เหรอ? ดูว่าเฟนด์ เป็นอย่างไรบ้างในขณะที่เขาอาศัยอยู่ในบ้านของตระกูลเทย์เลอร์ และดูว่าตอนนี้เขากำลังทำอะไรอยู่!” “ไม่ใช่ปัญหาครับนายท่าน ผมเองก็รู้สึกว่าเด็กคนนี้ไม่ธรรมดาอย่างที่เราคิด!” สเปกเตอร์เฟซ พยักหน้าทันทีในขณะที่เขากล่าวว่า “ดูเหมือนว่าจะไม่ได้มี เทพเจ้าแห่งสงคราม เพียงคนเดียวที่กลับมาที่ใจกลางเมืองในครั้งนี้ มีสองคน!" “ฮ่า ๆ นี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับพวกเราตระกูลเดรก!” เจมส์หัวเราะอย่างขบขัน ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นเขาก็พูดว่า “ดูว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน ฉันไม่สามารถติดต่อเขาได้ในตอนนี้ นอกจากนี้เขายังเห็นฉันในตอนกลางวันและเขาอาจสงสัยว่าเรากำลังสืบหาเขาหากเขาเห็นฉันอีกในตอนกลางคืน ถึงกระนั้นเราสามารถจัดเตรียมให้ ติตัส หรือ แทรนเนอร์ติดต่อกับเขาได้!” สเปกเตอร์เฟซ หัวเราะในใจ “ความคิดที่ยอดเยี่ยม ฉันจะจัดให้ทันที! สำหรับสถานการณ์ของเขาถ้าในบ้านของตระกูลเทย์เลอร์เราสามารถตรวจสอบและสอบสวนได้อย่างค่อยเป็นค่อยไป ฉันเชื่อว่าเราสามารถหาตำแหน่งปัจจุบันของเขาได้ในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง!” หลังจากที่เฟนด์ กลับมาที่บ้านเขาก็จำอะไรบางอย่างได้ เขาถามหน้ามุ่ยว่า “ที่รักคืนนี้จะนอนที่ไหน” เซเลน่าหน้าแดงหลังจากได้ยินแบบนั้น นั่นจะเป็นปัญหาจริง ๆ ทั้งคู่แต่งงานกัน พวกเขายังมีลูกสาว ในคืนแต่งงานของพวกเขาเมื่อเซเลน่าเมาพวกเขาได้กระทำการดังกล่าว เซเลน่านิ่งเงียบไปนานมากเพราะเธอไม่รู้ว่าจะตอบเขาอย่างไร เมื่อสังเกตเห็นใบหน้าของเซเลน่า ที่ดูว้าวุ่นใจ เฟนด์จึงพูดอย่างร่าเริงว่า “ไม่ต้องห่วง ผมจะนอนในห้องเก็บของ!” เซเลนาขมวดคิ้วและพูดว่า “มีห้องทั้งหมดแค่นั้น แม่ของคุณมีหนึ่งห้อง แม่ของฉันก็เช่นกัน แม้ว่าพี่ชายของฉันนานทีจะกลับมา ไคลีกับฉันอยู่ร่วมห้องกัน สี่ห้องและไม่เหลือแม้แต่ห้องเดียว โชคดีที่เจนนี่เช่าบ้านอยู่ข้างนอก ไม่อย่างนั้นเธอจะไม่มีที่ว่างให้นอน!” เฟนด์รู้สึกอายขณะที่เขาตอบพร้อมกับหัวเราะอย่างขมขื่น “ห้องเก็บของก็ยังดี ตราบเท่าที่มันให้ความคุ้มครองจากลมและฝน ตอนที่เราปฏิบัติภารกิจที่นั่นในตอนนั้นเรารอดชีวิตมาได้หนึ่งเดือนบนเกาะร้าง” “เกาะร้าง!” หลังจากที่เซเลนาได้ยินเธอก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “มันต้องยากมากสำหรับคุณใช่ไหม” “ไม่ ฉันมักจะคิดว่าฉันมีภรรยาที่สวยงามเช่นนี้รอฉันอยู่ที่บ้านเราควรจะได้รับชัยชนะ ด้วยความคิดนั้นฉันจึงมีแรงจูงใจ!” เฟยด์มองไปที่ เซเลน่า ที่อยู่ตรงหน้าเขา การทรมานอย่างโหดเหี้ยมที่เขาต้องทนมาเป็นเวลาห้าปีนั้นคุ้มค่ากับทุกวินาที ห้าปีแห่งนรกที่แท้จริงได้ทำให้เขากลายเป็นดาบที่แหลมคม อย่างไรก็ตามใบมีดคมนี้ต้องซ่อนคมไว้เพื่อปกป้องผู้หญิงและครอบครัวของเขา เซเลน่ารู้สึกพอใจอย่างที่สุดหลังจากที่เธอได้ยินสิ่งที่ เฟนด์พูด เธอเป็นกบฏต่อตระกูลของเธอตั้งแต่แรกเริ่ม แต่ในไม่ช้าเธอก็รู้ว่าเธอไม่สามารถมีส่วนร่วมกับเด็กในท้องของเธอได้ ตอนนี้เฟนด์ ทำให้เธอรู้สึกว่าเธอสามารถพึ่งพาเขาได้ “คุณ...ฉันคิดว่าคุณควรจะแบ่งปันกัน!” ในที่สุดเซเลน่าก็เม้มริมฝีปากของเธอขณะที่หน้าของเธอแดงก่ำ เฟนด์ เอิ่ม “ถ้าอย่างนั้นภรรยาที่รัก ผมขอกอดคุณในขณะที่ผมนอนหลับได้ไหม” เฟนด์ เริ่มรู้สึกวาบหวามเมื่อผู้หญิงตรงหน้าเขาอ่อนโยนและใจดีมาก ดวงตาที่เอ่อคลอของเซเลน่า สามารถดึงดูดทุกคนได้ “ไม่ การอนุญาตให้คุณนอนร่วมห้องกับฉันได้ก็ดีมากแล้ว ตอนนั้นเด็กคนนั้นเกิดข้อผิดพลาดและนอกจากนี้ตอนนี้ฉันยังรับคุณไม่ได้ทั้งหมด ยัง!" เซเลน่าหันกลับมาแล้วพูดว่า “คุณนอนบนพื้นพรมได้เท่านั้น รอ ... รอจนกว่าความสัมพันธ์ของเราจะแน่นแฟ้นมากขึ้นในอนาคตแล้วค่อยมาคิดกัน! รีบไปอาบน้ำเถอะ ไคลี ดีใจมากเมื่อเธอได้ยินว่าเราจะมีงานเลี้ยงกันในคืนนี้” “เอาล่ะ ผมจะไปเดี๋ยวนี้!” โดยไม่คาดคิดว่าเฟนด์เพิ่งจะไปอาบน้ำ ฟีโอน่าก็มาที่ห้องของเซเลน่า จากนั้นเธอก็ถามอย่างเย็นชาว่า “ไม่มีห้องรับแขกแล้วคืนนี้เฟนด์จะนอนที่ไหน” "บนพื้นตอนนี้ไม่ได้วางพรมไว้หรือไง” เซเลน่าหัวเราะอย่างขมขื่นขณะหยิบผ้าคลุมออก เมื่อสังเกตเห็นว่าการแสดงออกของฟิโอน่าก็หายไปเล็กน้อย จากนั้นเธอก็พูดว่า “ลูกสาว เธอไม่สามารถอนุญาตให้สารเลวนั่นสัมผัสตัวเธอได้ตอนนี้ เข้าใจไหม หากไม่ใช่เพราะเขาเราจะไม่อยู่ในสภาพที่เลวร้ายเช่นนี้ นอกจากนี้ตราบใดที่ฉันยังไม่เห็นเงินสิบล้านตามสัญญาเธอจะคิดสั้นกับตัวเองไม่ได้ เธอเข้าใจไหม? ผู้ชายจะไม่มีทางชื่นชมสิ่งที่พวกเขาได้มาง่ายๆ!” “ตอนนี้ แม่ไม่มีอคติมากเกินไปเหรอ? จากสิ่งที่ฉันเห็นตราบใดที่เฟนด์ปฏิบัติต่อเราอย่างดีและถ้าเราทำงานหนักร่วมกันทุกอย่างจะดีขึ้น!” เซเลนาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวเสริมว่า “นอกจากนี้เขาก็ไม่ได้แย่เกินไป เขาปฏิบัติต่อฉันอย่างดี เขาปฏิบัติกับไคลีอย่างดี และเขาก็ให้ความเคารพแม่ของเขาด้วย “ถ้าไม่มีเงินจะมีอะไรดี? เขาจะปฏิบัติต่อคุณอย่างดีเลี้ยงครอบครัวด้วยอาหารที่ดี แต่งตัวให้ดีขึ้นและมีชีวิตที่ดีขึ้นได้หรือไม่? การให้เงินเราเพื่อใช้จ่ายเท่านั้นคือการปฏิบัติต่อคุณอย่างดีไม่ใช่ด้วยการพูดคำพูดสองสามประโยค!” หลังจากที่ฟีโอน่าพูดเรื่องต่าง ๆ เสร็จเธอก็ลุกออกไปทันทีหลังจากกระแทกประตู “ฉันไม่สน” เธอเย้ยหยัน “เนื่องจากเขาบอกว่าเขาจะเลี้ยงพวกเราในมื้อเย็นคืนนี้ ฉันอยากทำให้มันยากมากสำหรับเขา! ฉันอยากให้เขารู้เขาไม่สามารถรักษาเราได้!”

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.