บทที่ 2069

เฟนด์สัมผัสได้ถึงความขุ่นเคืองในคำพูดของเจด แต่เจดก็รู้อยู่แก่ใจว่าเขาไม่อาจโทษเฟนด์ได้ เด็กหนุ่มคนนี้ไม่ได้บังคับให้พวกเขากระโดดจากผาโทมนัสตามลงมา หากพวกเขาไม่กระโดดลงมา พวกเขาก็ต้องตายอยู่ดียังไม่รวมว่าพวกเขาจะถูกทรมานจนตายอีกต่างหาก การกระโดดลงมาจากผาโทมนัสและรอความตายอยู่ที่นี่ย่อมดีกว่าการถูกชายสวมหน้ากากผู้นั้นทรมานอยู่ด้านบน อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่ต้องตายด้วยความอดสู แม้ว่าการตายที่ด้านล่างนี้จะต้องทรมานเพียงใดก็ตาม เฟนด์เพิกเฉยต่อพวกเขาและมองหาพื้นที่สะอาด ๆ สำหรับทำสมาธิและพักฟื้นร่างกาย เขาร่ายผนึกเวทย์ด้วยฝ่ามือของเขาขณะที่พลังงานที่แท้จริงไหลผ่านมาถึงปลายนิ้วของเขา จากนั้น เขาก็ชี้ไปข้างหน้า และพลังที่แท้จริงของเขาก็พุ่งขึ้นไปในอากาศ ทันใดนั้น เฟนด์ก็ลืมตาขึ้นและสิ่งที่เกิดขึ้นเบื้องหน้า เขาขมวดคิ้ว ตรงหน้าเขาเป็นตำแหน่งที่พลังที่แท้จริงของเขาพุ่งเข้าใส่ แต่ที่นั่นกลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีอะไรเลย นอกจากการที่เฟนด์ทำให้ตัวเองดูเป็นคนแปลก ๆ ก็เท่านั้น ดไวท์และเจดแลกเปลี่ยนสายตากันอย่างช่วยไม่ได้ พวกเขาเลิกคิ้วและไม่รู้ว่าเฟนด์กำลังคิดที่จะทำอะไร เฟนด์ไม่สนใจคนทั้งคู่และ