บทที่ 2068

เฟนด์และดไวท์มองมองไปยังเจดที่เดินเลี้ยวไปทางซ้ายหลังจากที่เขาเดินเข้าช่องว่างระหว่างภูเขาไป ทุกอย่างเงียบสงัดจนกระทั่งร่างของเจดจางหายไปจากสายตา และดไวท์ก็รู้สึกยินดีกับสิ่งนี้ไม่น้อย แต่เขาก็ไม่ได้สบายใจขึ้นเท่าที่ควร เนื่องจากมีโครงกระดูกจำนวนนับไม่ถ้วนอยู่บนพื้น ในทางกลับกันเฟนด์มองไปยังจุดที่เจดจากไปอย่างเงียบ ๆ สีหน้าของเขาเฉยเมย ดไวท์หันกลับไปมองศิษย์พี่ของเขาซึ่งนั่งอยู่ข้างหลังและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ศิษย์พี่อัลเบี้ยน ดูสิ! ศิษย์พี่เจดออกไปโดยที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ดูเหมือนว่าเราจะออกไปจากที่นี่ได้ น่าสงสัยจริง ๆ ว่าถ้าเราออกไปได้แล้วเราจะเจอกับ…” ทันใดนั้น น้ำเสียงที่คุ้นเคยซึ่งเจือความสิ้นหวังดังมาจากข้างหลังพวกเขา “ท…ทำไมฉันถึงกลับมาที่นี่ล่ะ?!” พวกเขาหันกลับไปตามเสียงทันทีและเจดว่ากลับมาปรากฏตัวอยู่ข้างหลังพวกเขา ยืนอยู่ตรงช่องว่างระหว่างภูเขาสองลูก หุบเขานี้มีช่องว่างทั้งหมดสี่ช่องที่เปิดให้พวกเขาออกจากสถานที่ได้ ช่องว่างที่ใหญ่ที่สุดอยู่ตรงหน้าพวกเขา และมีอีกหนึ่งช่องอยู่ข้างหลังพวกเขา พวกเขาเห็นเจดก้าวออกไปที่ช่องว่างข้างหน้ากับตาของพวกเขาเอง แต่จู่ ๆ เขาก็มาปรากฏต