บทที่ 2057

เจดจับไหล่ดไวท์และถามอย่างกระวนกระวายว่า “เกิดอะไรขึ้น? คุณประสบอันตรายหรือไม่? ค้นหาทางหนีทีไล่ให้เราได้แล้วหรือยัง?” คำถามเหล่านี้ทำให้ใบหน้าของดไวท์ดูหวาดหวั่นยิ่งขึ้นไปอีก รูม่านตาของเขาสั่นเล็กน้อยและมุมปากของเขากระตุกราวกับกำลังตัดสินใจว่าจะตอบออกมาอย่างไร คนอื่น ๆ เริ่มตื่นตระหนกเมื่อเห็นเขามีกริยาเช่นนั้น เฟนด์ก็เดินเข้าไปหาเขาจ้องมองด้วยสีหน้าขมวดมุ่น ดไวท์ถอนหายใจเบา ๆ และโบกมือ “เข้าไปข้างในก่อนแล้วฉันจะเล่าทุกอย่างให้ฟัง” พวกเขาพยักหน้าและแม้ว่าพวกเขาจะกังวลกับคำตอบ แต่พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเข้าไปในถ้ำให้ลึกกว่าเดิม “ฉันรู้แล้วว่าพวกเขาใช้ธงเวทย์ในการทำอะไร และไม่มีทางเลยที่เราจะออกไปได้ในตอนนี้” ดไวท์พูดอย่างเคร่งขรึมหลังจากมองไปที่อัลเบี้ยนที่ยังไม่ได้สติ สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไป เจดคว้าแขนดไวท์อย่างหุนหันพลันแล่น เขาขึ้นเสียงและถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเราถึงออกไปไม่ได้? บอกผมมาว่ามันเกิดอะไรขึ้น! คุณเจอกับพวกเขาอีกแล้วหรอ?" ดไวท์พยักหน้าและหลับตาอย่างพยายามสงบสติอารมณ์ “ใช่ ฉันเจอพวกเขาอีกแล้ว สิ่งที่เขาทำไม่ใช่เรื่องเล็กอย่างแน่นอน ฉันกำลังพยายามหาท