บทที่ 1928

นักรบในชุดเกราะสีเงินรู้สึกโล่งใจเมื่อสังเกตเห็นว่าเฟนด์ยืนนิ่งไม่ไหวติง และจ้องมองพวกเขาอย่างเงียบ ๆ เหตุผลหลักคือเฟนด์กำลังแสดงให้เห็นว่าเขาทรงพลังเพียงใดและนายทหารทั้งสองคนก็หวาดกลัวเขา ในตอนนั้นเอง วอร์เรนตะโกนใส่ทหารทั้งสองอย่างโกรธเกรี้ยว “รีบไปหายาให้ฉันสิ! พวกนายตาบอดกันทั้งคู่เลยหรือไง?!" วอร์เรนกัดฟันพูด เขาเจ็บปวดราวกับจะเป็นลม เสียงคำรามของเขาทำให้นักรบทั้งสองในชุดเกราะสีเงินสั่นสะท้าน ก่อนที่พวกเขาจะตระหนักได้ว่านายน้อยของพวกเขายังไม่ได้โอสถที่จำเป็น จากนั้นทั้งสองก็พยุงช่วยวอร์เรนขึ้นจากพื้นอย่างรวดเร็ว จากนั้นพวกเขาก็หยิบยารักษาศักดิ์สิทธิ์สำหรับใช้ทั้งภายในและภายนอกออกมาจากแหวนเก็บของ สีหน้าของวอร์เรนดูดีขึ้นเล็กน้อยหลังจากที่พวกเขาดูแลบาดแผลให้ ถึงกระนั้น สีหน้าของเขาก็ยังคงซีด และผู้คนก็มามุงดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมากขึ้น แต่พวกเขาทุกคนรู้ว่าวอร์เรนกำลังอารมณ์ไม่ดีและไม่มีใครกล้าทำให้เขาโมโห ดังนั้นพวกเขาจึงได้แต่เฝ้าดูอยู่ห่าง ๆ วอร์เรนหายใจเข้าลึก ๆ และจ้องมองเฟนด์ดวงตาแดงก่ำอันโหดเหี้ยมของเขา "นายเป็นใครกัน และนายเป็นสมาชิกของกองกำลังใดกันแน่! นายไม่ได้มาจากตำห