บทที่ 1889

ผู้อาวุโสชายพยักหน้าและพูดว่า “ตอนนี้กองทัพทั้งเก้าอาจจะมีปัญหา พวกเขามีศัตรูเข้าหามากมาย ในขณะที่พวกเขามีคนจากดินแดนรกร้างอยู่ด้วยเพียงไม่กี่แสนคนเท่านั้น แม้ว่าจำนวนของพวกมันจะนับว่าไม่น้อยแต่พลังการต่อสู้โดยรวมของพวกเขาก็อยู่ในระดับหนึ่งจากห้าดาวเท่านั้น พวกเขาไม่สามารถต่อกรกับตำหนักโลหิตแกร่งกล้าได้ ดังนั้นผมจึงคาดการณ์ว่าคนของกองทัพทั้งเก้าจะหลบหนีได้ยาก!” “อ่า น่าเสียดายสำหรับอัจฉริยะอย่างเฟนด์ วู๊ด ฉันได้ยินจากคนของตำหนักคลื่นเมฆาว่าเขามีพรสวรรค์ในการต่อสู้ของเด็กนั่นน่าทึ่งมาก ช่างน่าเสียดาย!" ผู้อาวุโสหญิงถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้อีกครั้ง “เมื่อกลับไปถึง ฉันจะไปสำรวจจำนวนที่เหลือของสมาชิกตำหนักคลื่นเมฆา ฉันเชื่อว่าหากมีคนที่สามารถหลบหนีได้ พวกเขาจะไปที่ตำหนักของพวกเราเพื่อหาที่หลบภัย” “อืม งั้นก็กลับกันเถอะ!” หลังจากที่พวกเขาพูดคุยกันสักพัก พวกเขาก็กลับไปที่ตำหนักของตัวเอง ในขณะนั้นเฟนด์และคนอื่น ๆ ล้วนมีความสุขอย่างมาก พอตกกลางคืนก็เตรียมพักผ่อนกันตามสมควร “นี่มันสุดยอดไปเลยเราได้รับชัยชนะอย่างงดงาม!” เซเลน่าและเฟนด์นั่งอยู่ในลานบ้าน พวกเขามองไปยังดวงจันทร์บนท้องฟ้า แต่เ