บทที่ 1811

ผู้อาวุโสลำดับที่สี่ส่ายหน้าซ้ำแล้วซ้ำอีก ดวงตาของเขาตกตะลึงและไม่เชื่ออย่างที่สุด การที่คนในขั้นที่เจ็ดระดับเทพสูงสุดสามารถจัดการนักสู้ในขั้นที่เก้าได้ด้วยหมัดเดียวนั้นมันเกินกว่าที่เขาจะจินตานาการได้ เด็กสารเลวคนนี้ที่อยู่ต่อหน้าเขาอยู่ต่ำกว่าเขาถึงสองขั้น! ระดับการบ่มเพาะต่ำกว่ากันถึงสองขั้นเชียวนะ! ไอ้สารเลวนั่นจะผลักดันเขาออกไปได้ง่าย ๆ แบบนั้นได้ยังไง? "ไม่เลวเลย!" เฟนด์มองไปที่กำปั้นของเขาอย่างเฉยเมย ดูเหมือนว่าเขาจะค่อนข้างพอใจกับความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา ในตอนที่เขาอยู่ในขั้นที่สี่ในระดับเทพสูงสุด เขาสามารถฆ่านักสู้ในขั้นที่เจ็ดได้ และในเวลานั้น ความสามารถในการต่อสู้ของเขาก็เทียบได้กับนักสู้ในขั้นที่แปดระดับเทพสูงสุด! ตอนนี้เขาระดับพลังยุทธของเขาเพิ่มขึ้นถึงสามขั้นในคราวเดียว และเขาก็สามารถเอาชนะนักสู้ระดับเก้าได้ สิ่งนี้ทำให้เฟนด์รู้สึกว่าบางทีเขาอาจจะสามารถต่อสู้กับนักสู้ในขั้นที่หนึ่งของระดับทะลวงวิญญาณได้เช่นกัน “ไอ้สารเลวนี่! แกคิดว่าจะชนะฉันได้แค่เพราะแกมีพละกำลังมากกว่างั้นรึ? อย่าลืมสิ ระดับพลังยุทธของฉันสูงกว่าและดีกว่าของแก! พลังฉีของฉันก็หนาแน่นและสมบูรณ์ก