บทที่ 1719

เอลล่าเตือนเฮนดริกอย่างรวดเร็วเพราะเธอกลัวว่าคนที่เหลือจะสังเกตเห็นสีหน้าตกตะลึงของเขา “เฮนดริก พูดเบา ๆ อย่าให้คนอื่นได้ยินเรา ตอนนี้เราควรทำอย่างไร? ฉันก็หมดหนทางเหมือนกัน ฉันกลัวว่าอาเธอร์และคนอื่น ๆ จะเจอคนพวกนี้เข้า ฉันเลยตั้งใจซื้อเวลาให้พวกเขา ฉันขอให้พวกพี่มาเข้าร่วมกับเราก็เพราะเรื่องนี้… ฉันสัญญากับพวกเขาไปแล้วด้วยว่าจะไม่บอกคนอื่นว่าพวกเขาเข้ามาในพื้นที่นี้แล้ว แต่ตอนนี้ฉันไม่มีทางเลือก!” หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เฮนดริคก็ตั้งสมมติฐานว่า “แม่เจ้า เธอล้อเล่นหรือเปล่า? เธอโดนคนอื่นหลอกมาหรือเปล่า? ลองคิดดูสิ ผู้คนจากโลกข้างนอกนั้นจะมีระดับพลังยุทธที่สูงได้ยังไง? ฉันแน่ใจว่ายังไม่มีใครทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดได้หรอก จริงไหม? หากเป็นกรณีนี้แล้วพวกเขาจะช่วยเธอที่อยู่ในขั้นที่สองของระดับเทพสูงสุดได้ยังไง?” “จะเป็นไปได้ยังไง? ฉันเห็นกับตาว่าคนเหล่านั้นไม่ได้มีระดับพลังยุทธสูงนัก!” เอลล่าเริ่มขมวดคิ้ว เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดว่า “อีกอย่าง พวกเขาไม่มีป้ายของตระกูลไหนที่เราคุ้นเคย ดังนั้นพวกเขาต้องมาจากโลกข้างนอกนั่นไม่ใช่เหรอ? ป่าแห่งนี้ยังมีทักษะยุทธและของล้ำค่าอื่น ๆ อยู่