บทที่ 1386

“นายน้อยวู๊ด ที่นั่นมีคู่ต่อสู้มากมาย อีกอย่างนายน้อยของเราก็ยังอยู่ในขั้นกลางของระดับเทพแท้จริง และพวกเขาไม่ได้รีบร้อนที่จะเข้ามาปิดล้อมเขาด้วยซ้ำ คงเป็นเพราะตระกูลลาโกริโอมีสมาชิกในขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงถึงสามคน และในพวกเขาก็มีไม่กี่คนที่อยู่ในขั้นต้นของระดับเทพแท้จริง ฉันเองไม่รู้ว่านายน้อยของเราจะอดทนได้นานแค่ไหน!” บนดาบบิน หญิงสาวจากตระกูลแลงคาสเตอร์แสดงความกังวลของเธอ เธอประทับใจกับการที่เฟนด์ กระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือนายน้อยของเธอ แต่มันคงหุนหันผลันแล่นเกินไปสำหรับเขาที่จะเร่งรัดไปเพียงลำพัง "ไม่ต้องห่วง ผมจะจัดการเอง เราจะเสียเวลาถ้าพาคนอื่นมาด้วย ผมเกรงว่าหากเรายังช้าไปกว่านี้อีก นายน้อยของคุณอาจจะเสร็จพวกมันไปแล้ว!” เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่น หลังจากบินไปได้สักพัก เสียงการต่อสู้ก็ดังขึ้น “อยู่ทางนั้นใช่ไหม?” เฟนด์ชี้ไปยังทิศทางของเสียง "ใช่ เราเกือบจะถึงแล้ว!” หญิงสาวผงกศีรษะ พลางเหลือบมองเฟนด์อย่างมีเลศนัย เขาดูมั่นใจมากเกินไป ราวกับว่าความสามารถในการต่อสู้ของเขาจะเหนือกว่าคนอื่น ๆ มาก “นายน้อย เราจบเห่แล้ว เราตายแน่!” ผู้คนที่ถูกล้อมอยู่ตรงกลางยังคงต่อสู้เพื่อเอาชีว