บทที่ 1199

"เอาล่ะ! ไปกันเถอะ!" เฟนด์โบกมือและฝูงชนก็เดินออกไปอย่างมีระเบียบ ไม่นานพวกเขาก็มาถึงด้านล่างของภูเขาขนาดใหญ่ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับหมู่บ้าน "นายน้อยเฟนด์ บางครั้งกลุ่มโจรขี่ม้าก็จะไปหาทรัพยากรการต่อสู้ แต่ส่วนใหญ่จะมาปล้นพวกเรา บางครั้งพวกเขาก็รอเราตรงทางเข้าป่าที่เราไล่หาทรัพยากร บางคนจากตระกูลอื่นที่ไม่รู้จักพวกเขาก็จะโดนปล้นไปด้วย แต่ในสถานการณ์ปกติแล้ว พวกมันจะปล้นแต่ก็ไม่กล้ารุกรานตระกูลอื่น ดังนั้นส่วนใหญ่ก็ทนการรังแกจากพวกมันได้!" ระหว่างทางไปยอดเขาใหญ่ เมสันก็ไตร่ตรองกับอะไรบางอย่างได้ขึ้นมา และพูดเสริมว่า "ดังนั้น ผมคิดว่ากลุ่มโจรขี่ม้าพวกนี้ได้เก็บทรัพยากรมากมายเอาไว้ ถ้าเราฆ่าพวกมันทั้งหมด เราก็จะได้ทรัพยากรนั้นมาด้วย!" "นายน้อยเฟนด์ ตอนที่เราบุกเข้าไปได้และจัดการพวกมันได้สำเร็จ คุณคิดว่าเป็นไปได้ไหมที่จะถือว่าเป็นหนึ่งในภารกิจหาทรัพยากร? และถ้าเราแบ่งครึ่งหนึ่งให้กับตระกูลหลักล่ะ?" ผู้อาวุโสอีกคนพูดขึ้นอย่างไม่แน่ใจ ผู้อาวุโสคนนี้ฉลาดและช่างสังเกต เขาเห็นความตั้งใจของหัวหน้าเมสันที่จะพูดเรื่องนี้ต่อหน้าเฟนด์อย่างตั้งใจ เมสันคิดเรื่องทรัพยากรจำนวนมากนี้อย่างเห็นได้ช