บทที่ 1161

เอซมองลูกเขยที่อ่อนแอของเขา แล้วเขาก็พากลุ่มผู้อาวุโสและนักสู้ที่ทรงพลังรีบไปยังที่สถานนั้น พวกเขาทั้งหมดเคลื่อนตัวเร็วมาก ราวกับว่าพวกเขาเป็นดั่งเงาที่วิ่งแข่งในความมืด “รอผมด้วย…” ชายร่างท้วมที่อ่อนแอถูกทิ้งไว้ข้างหลังอย่างรวดเร็ว เขาเหนื่อยมากจนหอบหายใจไม่หยุด ตามความเร็วของนักสู้พวกนั้นไม่ทัน “พ่อ หนูคิดว่าพวกคงไปแล้ว เมื่อกี้หนูไม่น่าบอกพวกเขาเลยว่าหนูเป็นลูกสาวของตระกูลแมค ตอนนี้พวกเขารู้แล้ว พวกเขาต้องหนีไปแล้วแน่!” ระหว่างทาง ออทัมน์พูดกับพ่อของเธอ สีหน้าของเอซดุดันขึ้น เขาไม่พูดอะไรเลยสักคำ ความโกรธเดือดขึ้นมาในเส้นเลือดของเขา “เอ๊ะ พวกเขายังอยู่ที่นี่ พวกเขาอยู่ตรงนั้นค่ะพ่อ พวกเขากำลังกินบาร์บีคิวกันอยู่!” อย่างไรก็ตาม ไม่นานดวงตาของออทัมน์ก็เป็นประกายขึ้นหลังจากที่เธอเห็นคนสามคนกำลังกินอาหารอยู่ที่ร้านบาร์บีคิว “ทำไมเคย์ล่าถึงไปอยู่ที่นั่น? เธอเป็นเพื่อนของพวกเขาเหรอ?” เอซกำหมัดแน่นในขณะที่เขาเฝ้าดูเหตุการณนั้นจากระยะไกล “หนูไม่คิดว่าเคย์ล่าจะรู้จักพวกเขานะ ก่อนหน้านี้เธอยังเคยโน้วน้าวทั้งคู่ให้ขายเสื้อผ้าให้หนูอยู่เลย บางทีพวกเขาอาจเลี้ยงข้าวเธอเพราะพวกเขาคิดว่าเ