บทที่ 1127

เมื่อได้ยินเสียงค้อนกระแทกลง ในที่สุดซีโนมีเนียมอายุร้อยปีก็ตกเป็นของเฟนด์ พนักงานสาวสวยส่งซีโนมีเนียมให้กับเฟนด์ และพาเขาไปยังเคาน์เตอร์เพื่อชำระเงิน หลังจากที่พวกเขาจ่ายเงินแล้ว ชายคนหนึ่งก็เดินเข้ามาหาเฟนด์พร้อมกับพนักงานในร้าน “คุณครับ ผู้ดูแลร้านให้ผมมาถามว่าคุณต้องการให้คนช่วยพาคุณออกไปไหม? ถ้าคุณมาจากเมืองอื่น เราจะพาคุณออกจากเมืองนี้อย่างปลอดภัย ไม่ต้องห่วง ถ้าคุณยังอยู่ในเมืองนี้เราสามารกปกป้องความปลอดภัยของคุณได้” เห็นชัด ๆ ว่าเจ้าของร้านประมูลรู้ว่าคนที่มีเงินจ่ายค่าประมูลสองพันล้านเหรียญได้คงไม่ใช่คนธรรมดา นอกจากนี้ มันอาจจะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของร้านประมูลหากมีอะไรเกิดขึ้นกับเฟนด์และคนที่มากับเขา “ฮ่าฮ่า... ขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของพวกคุณ แต่บอกเจ้านายของพวกคุณว่าไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้หรอก ในความคิดของฉัน การออกจากเมืองนี้ไม่ได้ยากขนาดนั้น” เฟนด์หัวเราะและปฏิเสธชายคนนั้นไป เพราะในวันพรุ่งนี้เขาสัญญาว่าจะไปช่วยเชอร์ลี่ย์ ดังนั้นการออกจากเมืองจึงเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาคิด ในเวลาเดียวกัน วิลตันเริ่มโปรโมตงานแต่งงานของเขากับเชอร์ลี่ย์ และเฟนด์ก็ได้ยินคนพูดถึงเรื่องนี้ระห