บทที่ 246

หลังจากที่เธอได้ยิน ใบหน้าของเมเรดิธแข็งทื่อทันที กระนั้น เธอก็ยังไม่ลืมที่จะรักษาการแสดงท่าทีที่ดูที่อ่อนแอและน่าสงสารของเธอไว้ เสียงของเธอดูเจ็บปวดรวดร้าวคล้ายกับว่าเธอกำลังจะร้องไห้ในทุกวินาที “คุณควินน์ เธอกำลังจะบอกว่าเธอจะตามวอแวคู่หมั้นของฉันและเป็นมือที่สามแบบนี้ต่อไปงั้นเหรอ?” มาเดลีนแยกริมฝีปากสีชมพูของเธอออกจากกันและพูดช้า ๆ ว่า “เธอรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงให้กระจกบานนั้นในวันเกิดของคุณ?” “...” เมเรดิธไม่สบอารมณ์ “ฉันขอเดานะว่าเธอยังคงสับสนเกี่ยวจุดที่เธอยืน ไม่น่าแปลกใจเลยที่เจเรมี่ปฏิเสธที่จะแต่งงานกับเธอหลังจากผ่านไปแล้วหลายปี” มาเดลีนเผยรอยยิ้มยั่วประสาทออกมาก่อนที่จะลุกขึ้นเดินจากไป เมเรดิธลุกขึ้นทันทีเมื่อหน้ากากเจ้าเล่ห์ที่สวมไว้แตก “วีล่า ควินน์! ฉันกำลังแสดงความกรุณาที่มีให้และเธอยังเลือกที่จะปฏิเสธที่จะรับมันไป! ได้เลย! ถ้างั้น รอก่อนเถอะ เธอจะรู้ผลของการมาล้ำเส้นฉันในไม่ช้า!” มาเดลีนหันหน้ากลับไปอย่างเมินเฉย เมื่อเธอเห็นใบหน้าที่เกรี้ยวกราดของเมเรดิธ เธอยิ้มออกมากว้างขึ้น “ขอให้วันนั้นมาถึงเร็ว ๆ ฉันรอแทบไม่ไหวแล้วล่ะนะ” เธอพูด พร้อมกับจับโทรศัพท์ให้แน่นขึ้น ใช่