บทที่ 1395

เมเดลีนได้ยินเสียงเจเรมี่เรียก แต่ก็ต้องตะลึงกับสิ่งที่เห็นมากกว่า “เจเรมี่…” “ลินนี่” เจเรมี่เลิกผ้าห่มขึ้นและลงจากเตียง เมเดลีนเห็นร่างสูงวิ่งเข้ามาหาเธอด้วยความเป็นห่วงจึงรีบเข้าไปพยุงเขา “มีอะไรเหรอลินนี่?” เจเรมี่ไม่สนใจอาการของตัวเอง และเอาแต่จับจ้องไปที่เมเดลีน ขณะที่พูดใบหน้าที่เขาไม่คาดคิดก็ปรากฏขึ้นในสายตาเช่นกัน “เคธี่?!” เจเรมี่ประหลาดใจ เมเดลีนพยักหน้าอย่างตื่นเต้นเช่นกัน “เธอคือเคธี่! คือเคธี่จริง ๆ ด้วย!” หญิงสาวยิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีกเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเจเรมี่และเมเดลีน เธอสงสัยว่าตัวเองดูเหมือนกับผู้หญิงที่ชื่อเคธี่แค่ไหนกันเชียว เธอกำลังจะอธิบาย แต่อดัมตอบสนองเร็วกว่า “พวกคุณเข้าใจผิดแล้ว นี่เอมี่ ยัง เธอเป็นคู่หมั้นของผม ผมเข้าใจว่าเธออาจจะดูคล้ายเคธี่ที่พวกคุณพูดถึง แต่เธอไม่ใช่เคธี่” ความตื่นเต้นของเมเดลีนและเจเรมี่ค่อย ๆ กลับสู่ปกติ “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ เอมี่ ยัง เป็นคู่หมั้นของอดัม ฉันต้องดูเหมือนคุณเคธี่ที่พวกคุณพูดถึงมากเลยใช่ไหมคะ แต่ฉันไม่ใช่เธอ โปรดอย่าเข้าใจผิดว่าฉันเป็นเธอเลยนะคะ” เอมี่อธิบายด้วยรอยยิ้ม ไม่ว่าจะเป็นรอยยิ้มหรือน้ำเสียงของเธอ พวกเข