บทที่ 1293

คำตอบของเขาทำให้เมเดลีนมั่นใจว่าเธอคิดถูก เธอพุ่งเข้าไปหาเขาอย่างเดือดดาล “คุณยังสามารถแยกแยะผิดชอบชั่วดีได้บ้างไหมไรอัน? ทรมานคนรอบข้างฉันมันจะทำให้คุณมีความสุขมากงั้นเหรอ? ฉันไปทำอะไรให้คุณขุ่นเคืองใจนักหนา?” “ใครบอกว่าคุณทำให้ผมขุ่นเคืองใจ? ที่จริงผมชื่นชมคุณมากเลยต่างหากล่ะ” ไรอันค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง และทำให้ตัวของเมเดลีนดูเล็กลงอย่างเห็นได้ชัด “สิ่งเดียวที่คุณทำผิดคือตกหลุมรักเจเรมี่ วิทแมน” เขาถอดแว่นออกเผยให้เห็นนัยน์ตาที่มีความขุ่นเคืองอยู่ภายในได้ชัดเจนมากขึ้น “มันคงรู้สึกแย่ที่ต้องสูญเสียคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตคุณไปใช่ไหม? งั้นก็โทษครอบครัววิทแมนสิ” ครอบครัววิทแมน? เมเดลีนไม่เข้าใจและเธอก็ต้องการข้อมูลมากกว่านี้ แต่ไรอันดูเหมือนจะไม่มีความตั้งใจจะอธิบายเพิ่มเติมอีก เขาขยับมุมปากและจ้องมองประกายคมในดวงตาของเมเดลีน สิ่งที่เขาต้องการทำในตอนนั้นคือดับแสงในดวงตานั่น “เมื่อเช้านี้คุณบังเอิญได้ยินเสียงผมคุยโทรศัพท์ในห้องใช่ไหม?” ไรอันถาม ดวงตาที่เป็นประกายของอีกฝ่ายทำให้การคาดเดาของเขาชัดเจนมากขึ้น เขาจึงพูดต่อไปว่า “พอคุณรู้ว่าเจเรมี่อยู่ในโรงพยาบาลคินเดรด คุณก็เล