บทที่ 1201

เมื่อเห็นสายตาที่ร้ายกาจของไรอัน ลาน่าก็รู้ได้ทันทีว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น เธอรู้สึกกังวลและไม่สบายใจ เมื่อมองไปยังชายผู้ซึ่งดูเป็นสุภาพบุรุษ แต่กลับส่งกลิ่นอายแห่งความน่ากลัวแผ่ออกมา “ไรอัน ทะ… ทำไมคุณถึงอยากฆ่าฉัน? ฉันไม่ได้ทำอะไรให้คุณสักหน่อย คุณ…” “คนงี่เง่าอย่างเธอไม่สมควรอยู่บนโลกใบนี้หรอก” เขาเอ่ยอย่างเย็นชา “...” “ลาน่า จำที่ฉันถามเธอเมื่อวันก่อนได้ไหม? ฉันถามว่าทำไมเธอถึงได้กลับมาเกลนเดลทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่ เอาล่ะ ฉันจะบอกให้ว่ามันเป็นเพราะฉัน” “วะ… ว่าไงนะ” ลาน่าตกใจ เธอมองไปยังชายตรงหน้าและพูดช้า ๆ “เป็นคุณงั้นเหรอ? เป็นคุณไปได้ยังไง? คุณกับเจเรมี่ร่วมมือกันจับฉันเพื่อที่จะปล่อยฉันออกมาอีกครั้งงั้นเหรอ? เฮอะ! คิดว่าฉันจะเชื่อเรื่องไร้สาระแบบนี้จริง ๆ หรือไง?!” ลาน่าเต็มไปด้วยความสงสัย เธอไม่เชื่อว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น และเมื่อเธอจำได้ว่าไรอันเป็นส่วนหนึ่งของอินเตอร์โพลเธอก็ไม่กลัวอีกต่อไป เธอยกมือขึ้นผลักปืนที่ไรอันเล็งมาที่หน้าผากของตัวเองออกไปแทน ริมฝีปากสีแดงของเธอโค้งเป็นรอยยิ้ม “ไรอัน คุณไม่ต้องทำท่าทางแบบนี้ให้ฉันกลัวหรอกนะ คุณไม่ฆ่าฉันหรอก” ลาน่าดูมั่นใจ “คุณ