บทที่ 1159

สิ่งนี้คือหัวใจเล็ก ๆ ที่พับจากกระดาษสีแดง และดูเหมือนจะไม่มีอะไรพิเศษ แต่สำหรับเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้ที่ต้องการมอบหัวใจสีแดงดวงจิ๋วนี้ให้กับเขา เธออาจมีความคิดอะไรบางอย่างอยู่ในใจ เจเรมี่ครุ่นคิดเงียบ ๆ แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นก็เห็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ยืนอยู่ข้างกรอบประตู โดยเผยให้เห็นเพียงศีรษะเล็ก ๆ ของเธอ ดวงตาที่มีชีวิตชีวาของเธอกะพริบ และมองมาราวกับว่ากำลังรอให้เจเรมี่ค้นพบบางสิ่ง เมื่อเจเรมี่พลิกดูหัวใจดวงน้อย เขาก็เห็นคำบางคำที่เขียนไว้ด้วยลายมือขยุกขยิกบนกระดาษ [แดดดี้ ลิเลียนจะเป็นเด็กดี] เมื่อเห็นประโยคนี้ เจเรมี่ก็รู้สึกว่าตัวเองสมควรตายจริง ๆ เจ้าหญิงน้อยของเขาคิดว่าพ่อของเธอไม่สนใจเพราะเธอไม่ได้เป็นเด็กดี เธอจึงบอกเขาว่าจะเป็นเด็กดีและหวังว่าเจเรมี่จะยอมรับเธอ ความรู้สึกเจ็บปวดเกาะกินหัวใจของเจเรมี่อย่างเงียบ ๆ เขามองไปที่หัวใจสีแดงบนฝ่ามือ จากนั้นก็มองไปที่เด็กน้อยที่ยิ้มอย่างไร้เดียงสาแล้วก็วางหัวใจไว้บนโต๊ะกาแฟอย่างนุ่มนวล หลังจากที่วางมันลง รอยยิ้มบนใบหน้าของลิเลียนก็หายไป สาวน้อยเม้มปากน้อย ๆ เธอไม่สามารถพูดได้ และทำได้เพียงจากไปเงียบ ๆ “ขอโทษนะ ลิเลียน” เจเรม