บทที่ 22 : เกมที่มีผู้ชมมากที่สุด

โรงพยาบาลเทศบาลเป็นของโจนาธาน เมื่อเขามาถึงโรงพยาบาลหลังจากที่ได้ยินข่าว ชีวนัยยืนอยู่ที่ทางเดิน เขาขมวดคิ้วแสดงสีหน้าที่อธิบายไม่ได้บนใบหน้าของเขา โจนาธานทนเห็นชีวนัยทำตัวเหมือนเหยื่อไม่ได้หลังจากใช้ประโยชน์จากดลธี เขาหรี่ตาและพูดอย่างมีความหมาย “ชีวนัย ดูเหมือนนายจะทำตัวไม่ฉลาดในช่วงนี้ บอกฉันมาตามตรง นายตกหลุมรักดลธีใช่ไหม แม้ว่าจะน้อยนิดก็ตาม?” ชีวนัยสะดุ้งเล็กน้อย แต่เขาพ่นลมอย่างเย็นชา “ฉันจะไม่มีวันตกหลุมรักเธอ แม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เหลืออยู่ในโลก” “ในเมื่อนายไม่รักเธอแล้วทำไมไม่หย่ากับเธอเสียล่ะ ทำไมนายผูกมัดเธอไว้เกือบสี่ปีแล้ว? เพียงเพื่อทรมานเธอและตัวนายเอง” โจนาธานถอนหายใจ แม้ว่าเขาจะไม่เห็นดลธีด้วยตาของเขาเอง เขาก็เดาได้คร่าวๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ “เลิกบ้าสักที!” ชีวนัยยกขาขึ้นเตะโจนาธานด้วยสีหน้าไม่อดทน “ตอนนี้เธออยู่ในโรงพยาบาลของนาย เราจะทราบสถานการณ์ของเธอตอนไหน” ดลธีถูกส่งเข้าไปในห้องผ่าตัดนานกว่าสามชั่วโมงแล้ว และไฟแสดงสถานะสีแดงยังคงสว่างอยู่ ชีวนัยขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัวและนิ่งเงียบอยู่นาน โจนาธานนึกไม่ออกว่าชีวนัยกำลังซ่อนอารมณ์แบบไหนอยู่หลังนัยน์ตาคู่นั้น