บทที่ 602

“ฉันอยากไปหาเขา” พอพูดจบเด็กสาวก็ลุกโงนเงนเดินตามหา ลู ชินจินทันที ส่วนเซียวเหยาก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากคอยเดินตามหลัง เพื่อประคองไม่ให้เธอล้มหัวฟาดเท่านั้น และนั่นก็ยิ่งทำให้ หยิง เสี่ยวเซียวต้องเดินตามคนทั้งคู่ไปอีก “ตัวปัญหาจริง ๆ!” พร้อมก่นด่าเสียงเบา รถมายบัคสีดำคันหรูเคลื่อนตัวออกมาจากลานจอดตรงมุมหนึ่งของชั้นใต้ดิน ทัง โรลชูวที่นั่งด้านหน้าข้างคนขับก็สังเกตเห็นสามชีวิตที่กำลังเดินอยู่ไม่ไกล “คนพวกนั้นทำบ้าอะไรกันอีกเนี่ย?” หญิงสาวขมวดคิ้ว แล้วบอกให้ชินจินขับไปดู รถคันหรูหยุดลงใกล้กับเซียวเหยา และอีกสองคนที่เหลือ โรลชูวจึงเปิดประตูลงไปดูสถานการณ์ตรงหน้าทันควัน “ทำอะไรกัน?” เธอถามออกไป พร้อมใช้สายตากวาดมองไปยังเพื่อนสนิท ลู เซียวเหยา และคนสุดท้ายอย่างหมิง เสี่ยวเซียว ทว่านัยน์ตาของเด็กตระกูลหมิงกลับลุกวาวขึ้นทันตา พร้อมสองขาที่วิ่งพุ่งออกไปโดยไม่คิด “พี่ชินจิน!” โรลชูวหันไปมองชินจินที่กำลังก้าวออกจากรถเหมือนกัน แต่สิ่งที่ตามมานั้นทำให้ตากลมของเธอเบิกกว้างขึ้นเท่าตัว เด็กนั่นวิ่งเข้าไปกอดเอวหนาของชินจินไว้แน่น พร้อมหลับตาซบหน้าลงกับอกแกร่ง พลางเอ่ยเรียกชื่อชายหนุ่มเสียงหว