Kabanata 5

Gayunpaman, pakiramdam niya ay hindi pa siya handang tanggapin siya. Sa pag-iisip nito, naramdaman niyang bumilis ang tibok ng kanyang puso, at nahihirapan siyang huminga. Inabot siya ng kalahating oras bago siya makalabas ng banyo. Nakakita siya ng isang set ng mahabang manggas na pajama at binalot ng mahigpit ang sarili. Pagbalik niya sa kwarto ay hindi niya nakita si Kevin doon, hindi niya maiwasang mapabuntong-hininga. Gayunpaman, bago siya makahinga ng normal, pumasok muli si Kevin sa silid. May mahinang amoy ng usok sa kanyang katawan. Malamang na pumunta siya sa balkonahe para manigarilyo. Hindi niya itinago ang kanyang paninigarilyo, ngunit maingat na hindi naninigarilyo kapag siya ay nasa paligid niya. "Matulog ka na." Pumunta si Kevin sa kama at humiga sa kanang bahagi ng kama, naiwan ang kaliwang bahagi kay Karen. "Ay, sige..." Sa sobrang kaba ni Karen ay natali ang dila, at pinagpapawisan ang mga palad. Umakyat siya sa kama mula sa kabilang side at humiga sa kaliwa niya. Dalawang metro ang lapad ng malaking kama. Medyo malayo pa ang pagitan nila, pero naramdaman na lang niya na sinasakal na siya ng pagkalalaki nito. "Matutulog muna ako. Good night!" Mabilis niyang ipinikit ang kanyang mga mata, umaasang makakatulog siya sa pinakamaikling panahon. Habang pilit na binabalewala ito ni Karen, mas lalo niya itong iniisip. Habang sinusubukan niyang matulog, lalo siyang nagising. Iniisip niya kung may gagawin si Kevin sa kanya habang tulog siya. But on second thought, kahit na may gustong gawin sa kanya si Kevin, normal lang iyon. Sabagay, legal na kasal sila ni Kevin. Habang pinag-iisipan pa niya iyon ay lalong naninigas ang kanyang katawan, halos nanigas na. Marahil ay alam niya ang kaba ni Karen, biglang inabot ni Kevin ang ulo niya. "Karen, bagama't kasal na tayo, hindi kita pipilitin sa isang bagay na ayaw mong gawin." Ang kanyang boses ay mapang-akit at kaaya-aya gaya ng dati, ngunit mahinang narinig ni Karen ang pagtawa, at ang kanyang mga tenga ay namula saglit. Hindi kaya maging maalalahanin ang lalaking ito? ...... Sa kanyang mga salita, dahan-dahang lumuwag ang nerbiyos ni Karen, at hindi nagtagal ay nakatulog siya. Nang magising siya ay maliwanag na. Kinuha ni Karen ang phone niya at tinignan ang oras. Hindi niya napigilang sumigaw sa mahinang boses, "Sh*t!" Alas siyete ng umaga mula Lunes hanggang Biyernes, palaging tumutunog ang kanyang alarm clock sa oras. Nakatulog ba siya ng mahimbing at walang narinig? "Ikaw ay gising." Mababa at seksi ang boses ni Kevin sa kwarto. "I think it's still early, kaya pinatay ko ang alarm clock mo at hinayaan kang makatulog ng konti." Nang marinig ang boses ni Kevin, biglang napagtanto ni Karen na may ibang tao sa kwarto. Tumingala siya at nakita niyang nakaupo sa sofa si Kevin na maayos ang pananamit at ang mga balingkinitang daliri nito ay kaswal na nagbabasa ng diyaryo sa kamay. Tila ang tagal na nitong naghihintay sa kanya. "Well, wait for me for a while. I'll make breakfast as soon as possible." Napakamot ng ulo si Karen at tumalon mula sa kama, nagmamadaling pumasok sa banyo sa takot. "Breakfast is ready. Hintayin kitang sabay na kumain." Nasa likod niya ang malalim na boses ni Kevin. Saglit na hindi alam ni Karen kung paano magre-react. Pagtingin kay Karen, na parang takot na kuneho, hindi maiwasang umangat ng bahagya ang mapang-akit na manipis na labi ni Kevin, at may ngiti sa kanyang malalamig na mga mata. Si Karen ba talaga ang mahiyain na babae na nangaliw sa kanya ng tatlong buong oras tatlong taon na ang nakakaraan? ...... Pagkatapos maghugas, pumunta si Karen sa dining room. Nagpalit na siya ng damit pangtrabaho. Nakasuot siya ng puting sando at itim na palda. Binalangkas ng fitted cut ang kanyang perpektong curves. Nagmukha siyang mas mature kaysa sa kanyang aktwal na edad. Siya ay napaka-mapang-akit at kaakit-akit. Nang makita ito, bahagyang nagkontrata ang mga pupils ni Kevin. Umiwas siya ng tingin at umupo para tahimik na mag-almusal. May mental note si Kevin sa sarili. Ang kanyang unang order ng negosyo bilang boss ng Innovative Tech ay ang pagbabago ng dress code para sa mga babaeng empleyado na magsuot ng pantalon sa trabaho sa halip na mga palda. Nang makita ang masarap na pagkalat sa mesa, ngumiti lang si Karen at sinabing, "Ikaw ba ang gumawa ng lahat ng ito?" Kagabi, sinabi niya rito na hindi siya marunong magluto, ngunit ngayon ay nakakagawa na siya ng napakasarap na almusal nang napakabilis. Nakakamangha talaga siya. Nang makita ang iniisip ni Karen, inabutan siya ni Kevin ng mainit na gatas at mabilis na sinabi, "Pinadala ito ng aking katulong mula sa bahay." Si Kevin ay isang picky eater. Hindi siya karaniwang kumakain sa labas, kaya ang katulong na responsable sa kanyang pang-araw-araw na pagkain ay laging naghahanda nang maaga. "Mukhang masarap." Umupo si Karen at kumagat. "Ang sarap talaga." Natunaw ang toast sa kanyang bibig, nag-iwan ng masarap na lasa, mas masarap kaysa sa naisip niya. "Okay," mahinang sabi ni Kevin at hindi na nagsalita pa. Napakalamig ng tingin niya. Dahil hindi siya nagsalita, hindi rin nagsalita si Karen. Pumulot siya ng isang piraso ng toast at muli itong ibinaon sa sariling bibig. Pagkatapos kumain ng isa pang piraso, tahimik niyang sinulyapan si Kevin. Napaka-elegante niyang tingnan habang kumakain, makapasa sana siya bilang British nobility. Hindi niya ito sinasadya, ngunit ang lahat ng kanyang mga aksyon ay napaka-elegante. "May dumi ba sa mukha ko?" biglang tanong ni Kevin na nagdududa. "Hindi hindi." nahuli siyang nakatingin. Muli siyang namula at mabilis na ibinaba ang ulo sa kanyang almusal. "Kung gusto mo ng almusal, hihilingin ko sa isang tao na maghanda nito sa hinaharap." After a long time, nagsalita na rin si Kevin. Medyo nakonsensya si Karen. "Well, hindi mo kailangang pahirapan ang sarili mo." Ibinaba ni Kevin ang kanyang tinidor, kinuha ang isang tuwalya ng papel upang punasan ang kanyang bibig, at mahinang sinabi, "Ikaw ang aking asawa." "Ah sige." Hindi naman tumanggi si Karen. Ang kanyang pangangatuwiran ay nagpapalambot sa kanyang puso. Siya ay tunay na asawa, at siya ay kanyang asawa. Sila ay magiging mag-asawa sa natitirang bahagi ng kanilang buhay. Habang kumakain ng masarap na toast at umiinom ng mainit na gatas, hindi niya maiwasang isipin na maayos pa rin ang pakikitungo sa kanya ng Diyos. Hinarangan niya ang daan patungo sa kaligayahan ngunit iniwan pa rin niya ang bukas na bintana.