Kabanata 1

Ang amoy ng disinfectant ay lumaganap sa hangin sa ospital. Tuwang-tuwang lumabas si Irene Nelson sa opisina ng doktor dala ang mga resulta ng lab sa kanyang mga kamay. Tatawag na sana siya ng biglang tumunog ang cellphone niya. Nang kunin niya ito, narinig niyang sinabi ng kanyang tiyuhin, "Irene, is everything okay between you and Edric?" "We're fine. Bakit mo natanong?" "Nabalitaan ko na dinala ni Edric ang isang buntis sa ospital para sa prenatal checkup noong nakaraang araw..." Humagalpak ng tawa si Irene at sumagot, "Sa tingin mo may itinatagong babae si Edric?" "Oo!" "Don't worry. Of all men, Edric's the last person in the world who would do such thing." Matapos ibaba ni Irene ang tawag sa kanyang tiyuhin, tinawagan niya si Edric Myers. Gayunpaman, sinagot lamang niya ito pagkatapos ng mahabang oras ng pag-ring ng telepono. "I'm very busy. Huwag mo akong tawagan at istorbohin kung wala namang importanteng bagay! Iyon lang muna." He sounded cold and emotionless at ibinaba na ang tawag bago pa makapagsalita si Irene. Hinawakan ni Irene ang mga resulta ng pagsusulit, pakiramdam na parang nagyelo agad ang kanyang nag-aalab na pagnanasa. Simula nang ikasal sila tatlong taon na ang nakalilipas, palaging napakaamo ni Edric sa kanya. Pero kamakailan lang, biglang nagbago ang ugali nito, hindi lang malamig, kahit sa pagsagot sa tawag nito ay naiinip din ito, na ikinaisip niya kung ano ang naging dahilan ng matinding pagbabago sa kanya. Sa kanyang isip na abala sa kanyang mga iniisip, lumingon si Irene at nakita ang isang pigura na lumitaw sa kanyang harapan. "Sis!" isang malumanay na boses ang tumawag. Pagtingin ni Irene ay nakita niya si Lily Cook na may kasamang isang medyo may edad na babae. Napakunot ang noo ni Irene ng makita si Lily, na anak ng isang maybahay. Bakas sa mukha niya ang pag-aalipusta, malamig niyang tugon, "Mind your words. Ako lang ang nag-iisang anak na ipinanganak ng nanay ko." Sa halip na magalit sa sagot niya, napangiti lang si Lily at malumanay na nagtanong, "Irene, nandito ka ba para sa iyong infertility check up ulit?" "It's none of your business." "Hindi mo ba ako tatanungin kung bakit ako nandito sa pregnancy check up area?" Tanong ni Lily at tinaasan ng kilay si Irene na pagalit. She then chuckled and announced, "Buntis ako sa anak ni Edric!" Napansin lang ni Irene ang kanyang maliit na baby bump pagkatapos niyang sabihin ito. All along, Lily was very obvious about her feelings towards Edric and always find ways to hook up with him bago niya pakasalan si Irene. Gayunpaman, ngumisi lang si Irene at sumagot, "Nasisiraan ka na ba ng loob?" "Hindi ka naniniwala sa akin? Well, tingnan mo ito!" Lily then flashed her check up report to Irene and Irene's expression instantly changed when she saw the familiar handwriting on it. Hindi siya makapaniwala nang makita ang pirma ni Edric. "I spent after dark with him four months ago. He was such a beast and was at it all night. I was pregnant since then," Lily declared and grinned proudly. "He likes this child very much and asked me to keep him. You could down step after my child's born." "B*tch ka!" Umungol si Irene at, nanginginig sa galit, hinampas si Lily sa mukha. Agad na bumagsak si Lily sa lupa na para bang inaabangan niya ito, "Aray, tiyan ko!" sigaw niya. Sinampal lang ni Irene si Lily sa mukha, ngunit ang pulang-pulang dugo ay nagsimulang tumulo mula sa kanyang pantalon nang bumagsak siya sa lupa. Natigilan si Irene at halos hindi makapaniwala sa nangyari. Agad na dinala ng medical staff si Lily sa emergency room. Sa takot na umalis sa eksena, sinundan din siya ni Irene. Pagkaraan ng ilang oras na paghihintay sa labas ng silid, narinig ni Irene ang tunog ng mga yabag at nang siya ay tumingin sa itaas, nakita niya ang kanyang biyenan na si Margaret Moore. Galit na galit na tumingin kay Irene, tinanong ni Margaret, "Anong nangyayari? Paano napunta si Lily sa emergency room?" "Miss Nelson... Hindi, tinulak siya ni Mrs. Myers!" Sagot ng medyo may edad na babae na kanina pa kasama ni Lily. "You b*tch! Isa kang punong walang bunga pero hindi mo kayang panoorin ang iba na makamit ang nabigo mo, hindi ba?" Sigaw ni Margaret at sinampal siya sa mukha. Dahil kahit kailan ay hindi nagkagusto si Margaret kay Irene, wala siyang awa sa kanyang suntok at mabilis na namula ang mukha ni Irene. Kanina pa, akala niya nagsisinungaling si Lily pero ang ugali ni Margaret ang nagpapaliwanag ng lahat. Isang pagsabog ng kawalan ng pag-asa ang namuo sa puso ni Irene at nakaramdam ito ng matinding kaba na muntik na siyang mahimatay. Ngunit sa sandaling iyon, bumukas ang pinto sa operating theater at lumabas ang isang nurse para ipaalam sa kanila na nawalan ng baby si Lily. Nabalisa si Margaret nang marinig niya ito at agad na sinugod ang buhok ni Irene bago niya sinimulan itong sampalin at sipain. Mabilis na nawalan ng ulirat si Irene sa marahas na pambubugbog. Nang sa wakas ay nagkamalay na siya, binuksan niya ang kanyang mga mata sa isang dagat na puti. Sinubukan niyang umupo pero masakit ang katawan niya kaya kailangan niyang sumandal sa headboard ng kama niya para makahinga. Ngunit sa sandaling iyon, bumukas ang pinto sa kanyang ward at pumasok ang isang lalaki na may suot na pares ng salamin na may gilid na ginto. "Hello, Miss Nelson. Ako ang abogado ni Mr. Myers!" "Abogado?" Ulit ni Irene at gulat na napatitig sa lalaking nasa harapan niya. "Yes, I'm Mr. Myers' private lawyer. He entrusted me to handle his divorce proceedings with you." "Divorce? Edric wants to divorce me?" Ulit ni Irene at halos hindi makapaniwala sa narinig. Lumapit ang abogado sa kanyang kama at iniabot sa kanya ang isang dokumento. "This is a divorce agreement. Please read through it." Nagsimulang manginig ang mga kamay ni Irene. Hindi niya pinangarap na hiwalayan talaga siya ni Edric balang araw. Nang hindi binabasa ang kasunduan sa diborsyo, tinitigan niya ang abogado at nag-utos, "Papuntahin mo si Edric! Gusto kong sabihin niya sa akin nang personal!" "Mr. Myers is very busy. Wala siyang time." "Busy siya at walang oras?" Humalakhak si Irene at nagtaka kung kailan sila nagsimulang maging walang pakialam sa isa't isa na hindi man lang niya kayang maglaan ng oras upang makilala siya. Ipinikit ang kanyang mga mata, kinuha niya ang telepono sa bedside table at dinayal ang numero ni Eric ngunit tila hindi siya makausap. "Paano kami naging ganito ni Edric? An affair, a divorce..." she mused. The lawyer, who was still waiting for her response, urged, "Miss Nelson, please take a look at the agreement. I'm very busy!" Halata sa ugali ng abogado na hindi siya kukuha ng 'hindi' para sa sagot. Naging magalang ang lahat kay Irene sa loob ng tatlong taong pagsasama nila ni Edric. Ngayong napakalamig at malupit ng abogado, malinaw na kumikilos siya sa utos ni Edric. Itinabi ni Irene ang kasunduan sa diborsiyo at sinipat ang column sa paghiwa-hiwalay ng ari-arian. Dahil ang lahat ng ari-arian ay kay Edric bago ang kanyang kasal, ito ay hindi bahagi ng ari-arian na mahahati sa kanilang diborsyo. Biglang naiyak si Irene. Minsan ay sinabi niya na para sa kanya ang mundo at lahat ng bagay na mayroon siya ay pag-aari niya. Gayunpaman, nahulog na siya sa kanyang pagmamahal sa loob lamang ng tatlong taon ng kanilang kasal. Iniisip niya kung sa wakas ay isiniwalat na niya ang kanyang tunay na kulay. Nagsimulang bumaon sa wakas ang katotohanang may itinago si Edric na maybahay at nabuntis pa ang ginang sa isang anak. "Ipagpalagay ko ay oras na para sa isang walang bungang puno na tulad ko upang bumaba," mapait na naisip ni Irene. Nang hindi na binasa pa ang kasunduan, tumingin si Irene sa abogado, na kanina pa nakatitig sa kanya, at humiling, "Bigyan mo ako ng panulat!" Binuksan ng abogado ang kanyang briefcase, kumuha ng panulat at iniabot kay Irene bago niya idinagdag, "Sinabi ni Mr. Myers na hindi mo maaaring kunin ang alinman sa mga alahas na binili niya para sa iyo." Titig na titig si Irene sa espasyo sa harapan niya at natigilan ng matagal. Nang maisip ng abogado na hahamunin niya ito, dahan-dahan siyang sumang-ayon, "Oo naman." Pagkatapos ay kinuha niya ang panulat at mabilis na nilagdaan ang kanyang pangalan sa kasunduan sa diborsiyo. Matapos ang isang mabilis na sulyap ng abogado sa pinirmahang kasunduan, tumalikod at umalis. Isang marangyang Aston Martin ang huminto sa parking lot ng ospital at ang bintana ng kotse ay nag-scroll pababa upang makita ang mukha ng isang hindi mapapantayang guwapong lalaki. Mabilis na humakbang ang abogado papunta sa kotse at magalang na nag-ulat, "Mr. Myers, pinirmahan ito ni Madam!" "Pinirmahan niya?" dahan-dahang ulit ng lalaki at sinulyapan ang mukha ng abogado gamit ang hindi mabasang mga mata. Bumilis ang tibok ng puso ng abogado nang makita kung gaano ka-sumpungin ang lalaki at kahit na may gustong sabihin ang abogado, nawalan siya ng masabi. Lumingon ang lalaki at tumitig sa madilim na kalangitan sa gabi. Pagkaraan ng ilang oras, lumuwa siya, "Tara na!"