บทที่ 23 เจลลี่ บีน ได้รับบาดเจ็บ

สิ่งเดียวที่เวอเรียนรู้ก็คือ ผู้ชายคนเดียวที่สามารถช่วยเธอได้ กำลังอยู่ตรงหน้าเธอ ในขณะที่เขาจับมือเล็ก ๆ ของเวอเรียน และขอให้เธอปลดเข็มขัดของเขาออก โทรศัพท์มือถือของเขาที่วางไว้ข้าง ๆ ก็ดังขึ้น! โทรศัพท์ดังขึ้นอย่างน่ารำคาญโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ฮีลตันขมวดคิ้ว และดวงตาสีดำของเขาก็เหลือบไปที่ชื่อของผู้โทรที่โทรเข้ามาอย่างรวดเร็ว “พี่สะใภ้” เขาอุ้มผู้หญิงตัวเล็กไว้ในอ้อมแขนของเขา และคว้าโทรศัพท์มือถือหยิบขึ้นมา “เกิดอะไรขึ้น?” แนนซี่อึ้งเล็กน้อย น้ำเสียงของฮีลตันฟังดูเย็นชาและโกรธเกรี้ยว เห็นได้ชัดว่าเขากำลังรู้สึกรำคาญเพราะเธอรบกวนเขาผิดเวลา เธอหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า “ฮีลตัน ฉะ...ฉันขอโทษ ฉันดูแล เจลลี่ บีน ไม่ดี…” ทันทีที่พูดถึง เจลลี่ บีน ดวงตาสีดำของฮีลตันก็เบิกกว้างขึ้นทันที “เกิดอะไรขึ้นกับ เจลลี่ บีน!” แนนซี่พูดในขณะที่ร้องไห้ว่า “เจลลี่ บีน กำลังวิ่งเล่นอยู่กับ เซย์น พวกเขาวิ่งเล่นด้วยเท้าเปล่าแล้วบังเอิญไปล้มลงกระแทกกับตู้ หน้าผากของเธอมีเลือกออก ตอนนี้เราอยู่ที่โรงพยาบาลเพื่อประชาชน ฮีลตันฉันขอโทษจริง ๆ… มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด…” ดวงตาของฮีลตันเบิกกว้างขึ้น แ