บทที่ 1184 กลับมาพักผ่อน 2

ตอนนี้ยังเช้าอยู่และยังไม่ถึงเวลามื้อเที่ยง ฮีลตันนั่งลงบนโซฟา ดูเด็ก ๆ เล่นต่อชุดเลโก้สำหรับผู้ใหญ่ เขาคอยให้คำแนะเป็นบางครั้งบางคราว หลังจากต่อไปได้สักพัก เจลลี่บีนก็วิ่งมานั่งบนตักของฮีลตัน เธอยัดเลโก้ใส่มือของเขาอย่างเอื่อยเฉื่อย แล้วร้องขอให้เขาช่วยต่อมัน "แด๊ดดี้ หนูปวดมือแล้ว ช่วยต่อเลโก้ให้หนูหน่อยนะคะ!" ฮับตันยิ้มอย่างเอ็นดู "หนูเป็นคนอยากต่อเลโก้เองนะ หนูกำลังจะยอมแพ้เพื่อเรียกร้องความสนใจเหรอคะ?" "เรียกร้องความสนใจหมายความว่าไงเหรอคะ?" "หมายถึงหนูรู้สึกว่าไม่มีใครสนใจหนูแล้วไงคะ" ถึงฮีลตันจะพูดอย่างนั้นแต่เขาก็เอาชิ้นส่วนที่เจลลี่บีนกำลังต่อไปประกอบ เจลลี่บีนตากระพริบปริบ ๆ หัวเราะคิกคักในใจ "แด๊ดดี้ หนูเปล่าเรียกร้องความสนใจสักหน่อย!" ฮีลตันหัวเราะชอบใจกับลูกสาวตัวน้อย ความสุขล้นเอ่อจากการออดอ้อนของลูกสาว "หนูคงจะทานเค้กสตอเบอรี่มากไปถึงได้พูดออดอ้อนหวานหูขนาดนี้ ว่าแต่คราวนี้หนูอยากได้อะไรล่ะคะ?" เจลลี่ บีนยกมือปิดปากน้อย ๆ ของเธอ แต่กลับส่งสายตายิ้มที่เต็มไปด้วยอาการดีใจออกมา "แด๊ดดี้ หนูอยากได้กล้องที่เอาไว้ส่องดาวค่ะ" อ๋อ กล้องดูดาวนั่นเอง "ได้สิ ไปซื้อกัน" ฮ