บทที่ 1146 มายาความสุข 1

ตอนนี้ เชนน์ให้พวกคนงานฟื้นฟูเรือนหลังคฤหาสน์ให้สภาพกลับมาเหมือนเดิม แม้ว่าเรือนจะยังมีรอยไหม้จากเปลวเพลิงแต่มันก็สามารถใช้อยู่อาศัยได้แล้ว เฟอร์นิเจอร์แบบเดียวกันชิ้นแล้วชิ้นเล่าถูกนำมาเรียงตามคำสั่ง ให้ดูเหมือนกับตอนที่แยนนี่ยังอาศัยอยู่ในเรือนแห่งนี้มากที่สุด ตกกลางคืน เชนน์ไม่สามารถข่มตาหลับได้ พักหลังมานี้ดูเหมือนว่ายากล่อมประสาทที่ใช้ประสิทธิภาพของจะลดลงจากการที่เชนน์ใช้มันบ่อยจนเกินไป ขนาดยากล่อมประสาทที่ออกฤทธิ์ยาวนานก็ไม่สามารถช่วยให้เชนน์หลับได้อีกต่อไป พอนอนไม่หลับติดต่อกันยาวนานหลายคืนข้า สภาพของเชนน์ดูเฉาไม่ต่างอะไรกับศพเดินได้ เชนน์เข้าไปยังเรือนหลังเล็กเพียงลำพัง ในห้องใต้หลังคา เขานั่งลงใกล้กับหน้าต่างบานเก่าเหม่อมองแสงจันทร์ส่องสกาว ค่ำคืนเดือนเมษายนในนอร์ท ซิตี้ เริ่มเย็นตัวลง ไม่ไกลออกไปจากคฤหาสน์ ดูเหมือนกำลังมีงานเฉลิมฉลองจัดขึ้น ดอกไม้ไฟถูกจุดขึ้นลูกแล้วลูกเล่า แม้ดอกไม้ไฟพวกนั้นจะสวยงามมากแค่ไหนแต่มันก็ดับหายไปอย่างรวดเร็ว ดอกไม้ไฟพวกนั้นแตกกระจายแสงอย่างงดงาม สว่างจ้าแต่ก็โชติช่วงได้เพียงชั่วคราว พอได้มองดอกไม้ไฟ เชนน์คิดถึงช่วงเวลาที่แยนนี่ติดแหง็กอยู่