บทที่ 848

พวกเราเป็นเพื่อนกันเพียงชั่วคราวเท่านั้น ฉันยืนกราน “ยังไงฉันก็ต้องขอบคุณ คุณค่ะ” ฉันเดินผ่านเขา และกลับไปนั่งในรถเพื่อส่งข้อความหาผู้ช่วยแยร์ ท้องฟ้าอันมืดมิด จากตอนที่พวกเรามาถึง นี่ก็ผ่านไปสองชั่วโมงแล้ว ผู้ช่วยแยร์จัดการให้ชาร์ลสที่ได้รับบาดเจ็บกลับไปยังยุโรป ในขณะเดียวกัน พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องขับรถกลับตุรกีเหมือนอย่างที่เรามาที่นี่อีกแล้ว นั่นเป็นเพราะเดิมทีพวกเราวางแผนไว้เพื่อระวังลูคัส ทว่าในตอนนี้ลูคัสนั้นไม่เป็นอันตรายต่อฉัน พวกเราจึงสามารถนั่งเฮลิคอปเตอร์กลับได้โดยตรง ในตอนนั้น ฉันก็ไม่เห็นลูคัสอีกแล้วเนื่องจากเขาได้จากไปก่อนที่ผู้ช่วยแยร์จะมาถึง และคุมตัวทหารที่รักษาการณ์สถานที่นี้เอาไว้ มีเพียงฉันกับชาร์ลสที่ถูกทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลแห่งนี้ หลังการส่งตัวชาร์ลส ผู้ช่วยก็แนะนำให้ฉันนอนพักผ่อนที่นี่ และนั่งเฮลิคอปเตอร์กลับในเช้าวันพรุ่งนี้ ฉันเห็นด้วย “โอเค เราจะออกเดินทางกัาวัาพรุ่งนี้” สองวันมานี้ร่างกายของฉันเหนื่อยล้าไปกับอาการเมารถและอาเจียน ฉันรู้สึกได้ว่าฉันมาถึงขีดจำกัดของตัวเองแล้ว หากต้องใช้เวลาเดินทางอีกกว่าสิบชั่วโมง ฉันจึงต้องการการพักผ่อนที่เพียงพอ โรงพยาบา