บทที่ 707

แซคคารี่กับฉันมุ่งหน้าไปที่จดทะเบียนสมรส ตอนที่พวกเราไปถึงที่นั่น ฉันก็ต้องแปลกใจที่เห็นทัคเกอร์อยู่ที่นั่นด้วย “ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?” ฉันถาม ทัคเกอร์ยิ้มเเล้วอธิบาย “ผมเอาเอกสารมาให้คุณชิคครับ” แซคคารี่ยื่นมือมารับแฟ้มเอกสาร ทัคเกอร์เดินเข้าไปยืนข้างเลขาเเยร์อย่างรู้งาน ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้ฉันเดาได้ว่าทัคเกอร์ส่งอะไรให้กับเเซคคารี่ แซคคารี่เดินนำหน้าไปที่จดทะเบียนสมรส ฉันยืนนิ่ง ๆ อยู่ตรงนั้นเเล้วเดินเข้าไปหาเลขาเเยร์ ฉันชี้ไปที่หลังของเเซคคารี่เเล้วถาม “ทำไมเขาถึงเงียบจัง?” แซคคารี่ไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำตั้งเเต่ที่เราเดินลงมาจากรถ เลขาเเยร์กระซิบ “คุณชิคกำลังรู้สึกประหม่าน่ะครับ” จู่ ๆ เเซคคารี่ก็หยุดเดินเเล้วหันมาเตือนเขาอย่างเย็นชา “เเยร์” เขาเรียกชื่อของเลขาเเยร์เบา ๆ เเต่มันก็ทำให้เลขาเเยร์รู้สึกกลัวขึ้นมาได้ เเถมหน้าของเขายังซีดเผือดขึ้นมาด้วย ฉันรีบเดินตามหลังเเซคคารี่เข้าไปกอดเเขนของเขา แซคคารี่มองมาที่ฉันเเล้วถามอย่างอ่อนโยน “พร้อมไหม?” ถึงเเม้เขาจะถามคำถามนั้นกับฉัน เเต่เขาก็เป็นคนเดียวที่จัดเตรียมเรื่องเอกสารทั้งหมด เขาไม่เเม้กระทั่งขอหรือถามความคิดเห