บทที่ 58

ด้วยความสงสัย ฉันถามเขาว่า "ทำไมเธอถึงมาที่นี่?" “เธอยังคงรออยู่เพื่อพบคุณ” เมื่อดูจากสถานการณ์เธออาจไม่ได้มีเจตนาที่ดี “แล้วคุณอายุเท่าไหร่? ประมาณ 40 ปีได้ไหม?” ฉันพูดประชด แล้วยิ้มอย่างเหยียด เธอหน้าซีดเมื่อได้ยินคำพูดของฉัน “คุณระวังคำพูดที่พูดออกมาหน่อยนะ?” เธอตะโกน คนแบบนี้ไม่คุ้มกับเวลาของฉัน เธอพยายามห้ามไม่ให้ฉันออกไป แต่ผู้ช่วยของฉันขัดขวางเธอ ฉันเอากุญแจรถจากผู้ช่วยและออกไปที่ช่องจอดรถ ตอนที่ผู้ช่วยมารับฉันจากสนามบิน เขาก็ขับโรลส์-รอยซ์ของฉัน ฉันไม่เคยเปลี่ยนแปลงตัวเองในเรื่องความหรูหรา ฉันมีความสุขกับคุณภาพชีวิตที่ดีที่สุดเสมอ ไม่อย่างนั้น ฉันก็ไม่มีอะไรจะใช้จ่ายผลกำไรที่หามาได้จากบริษัทชอว์ ฉันขับรถกลับไปที่คฤหาสห์ชอว์และได้รับข้อความจากซัมเมอร์ทันทีที่ฉันมาถึงหน้าประตูบ้าน “เธอยังอยู่ในเมืองท่งหรือเปล่า” เธอถาม ฉันตอบว่า "ไม่ ฉันกลับมาที่เมืองอู๋แล้ว" เธอยังคงส่งข้อความถึงฉันขณะที่ฉันลงจากรถ “ฉันจะไปเยี่ยมเธอที่เมืองท่ง” “เธอไม่มีอะไรทำที่ดีมากไปกว่านี้แล้วหรอ?” ฉันตอบกลับหลังจากส่งอิโมติคอนเครื่องหมายคำถามเดียว เท่าที่ฉันจำได้ซัมเมอร์น่าจะอยู่เคียงข้างโจเซฟ