Webfic
Open the Webfic App to read more wonderful content

บทที่ 54

ฉันลุกขึ้นจากพื้น “อะไรที่ทำให้คุณคิดว่าฉันจะช่วย?” ฉันถามพลางยิ้มอย่างฝืดเคือง ดิกสันลุกขึ้นตาม ร่างสูงมองไปยังหน้าต่างพลางจ้องมองวิวของแม่น้ำที่โดนแสงสีสาดส่องลงไปจนกลายเป็นคลื่นริ้วสีสวย พลันเสียงทุ้มเอ่ย “คุณอยากจะมีความรัก แลถเป็นคนที่ถูกรักบ้าง ผมสามารถมอบมันให้คุณได้ทั้งหมดนั่น ผมอยากได้ความทรงจำกลับมา ดังนั้นเราช่วยกันได้นะ! แคโรไลน์ ลองให้โอกาสกันและกันดูไหม?” ‘คุณอยากจะมีความรักและเป็นคนที่ถูกรักบ้าง ผมสามารถมอบมันให้คุณได้ทั้งหมด...’ เขาพูดแบบนั้น ในอดีต เขาเคยให้มันทั้งหมดกับฉัน แต่มันก็อยู่ได้ไม่นาน ไม่เกินสามสี่วันด้วยซ้ำ จากนั้นเขาก็ทิ้งฉันและโลกของฉันอย่างไร้เยื่อใย เมื่อเรากลับมาพบกันอีกครั้ง เขาจงใจส่งเพื่อนของฉันเข้าคุก แม้ว่าฉันจะขอร้องเขาขนาดไหน ชายคนนี้กลับไม่เคยแม้แต่จะปรายตามอง ร่างสูงปฏิเสธการขอร้องอ้อนวอนจากฉัน แม้กระทั่งตอนที่ฉันย้ำเตือนความทรงจำของเขาเรื่องลูกน้อยที่จากไปของเรา “ดิกสัน เมื่อสองปีก่อนคุณพรากลูกไปจากฉัน และฉันไม่มีสิทธิ์พูดอะไรได้เลย ฉันไม่มีสิทธิ์จะพูดแม้แต่ตอนที่หมอบอกว่าฉันไม่สามารถเป็นแม่คนได้อีกต่อไปแล้ว! ฉันตั้งครรภ์ไม่ได้ก็เพราะค

Locked chapters

Download the Webfic App to unlock even more exciting content

Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser

© Webfic, All rights reserved

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.