บทที่ 406

บริเวณด้านหน้าทางเข้าของคฤหาสน์ประกอบไปด้วยพุ่มดอกไลเซนทรัสสีสันสวยงามที่เรียงรายกันเต็มไปสุดทางจนถึงถนนใหญ่ข้างนอก ร่างบางสูดเอากลิ่นหอมสดชื่นผ่อนคลายเข้าไปเฮือกใหญ่ พร้อมยกยิ้มหวานเพลินใจ มาร์ตี้เปิดประตูรถพยักหน้าเป็นเชิงให้ขึ้นรถ มือเรียวจึงเด็ดดอกไลเซนทรัสสีชมพูขึ้นมาเหน็บไว้กับผมยาวสลวยข้างหู เห็นแบบนั้นมาร์ตี้ก็หันมาพูดเอ็ด “เธอนี่ดูหลงตัวเองเหมือนกันนะ เหมือนโมนาเลย” “ไม่เหมือนซักหน่อย จู่ ๆ พูดถึงเธอทำไมเนี่ย?” อีกฝ่ายเลิกคิ้ว “โมนามาจากครอบครัวชนชั้นธุรกิจธรรมดา แต่รู้ไหมว่าเธอวางแผนเข้ามารวมกลุ่มกับเราได้ยังไง?” ฉันพยักหน้า “เพราะว่า?” “เมื่อก่อนเธอเคยช่วยชีวิตแซคคารี่ไว้ แซคคารี่เลยโอนอ่อนและยอมให้เธอเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มเรา นอกจากนี้โมนายังรู้จักวิธีการเข้าหาคน สร้างความไว้เนื้อเชื่อใจจนเอ็มมี่ และทุกคนยอมรับในตัวเธอได้!” “อ๋อ” ฉันตอบกลับ “แต่แซคคารี่ก็ไม่เห็นสนใจเธอหนิ” “ฉันไม่ได้บอกว่าแซคคารี่สนใจเธอ แค่อยากจะเตือนให้ระวังโมนาไว้บ้าง” อีกฝ่ายพูดก่อนจะหยุดไปนิด แล้วเริ่มอธิบายอีกครั้งด้วยความหวังดี “พวกเราทุกคนรู้ว่าโมนาชอบแซคคารี่ ถึงเธอจะไม่ได้แสดงออกให้เห