บทที่ 257

ฉันถึงกับอึ้ง “ทำไมยาราถึงตกทะเลไปด้วย?” ฉันรีบตามหานาธาน เขายุ่งอยู่กับการติดต่อประสานงานกับหน่วยกู้ภัยและต้องการวางแผนติดตามพวกเขาลงไปค้นหาในทะเลด้วย เมื่อเขาเห็นฉัน เขาพูดด้วยเสียงต่ำ “ผมหวังว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับ ลิล ยารา…” แม้ว่าเสียงของเขาจะเงียบลง แต่เขาก็ไม่ได้แสดงความกลัว ฉันรีบหยุดเขา “เธอจะปลอดภัย” ฉันมั่นใจ ความสัมพันธ์ระหว่างดิกสัน กับแลนซ์ และฉันกลายเป็นเรื่องราวในอดีตไปแล้ว อย่างไรก็ตาม หากลบเรื่องความโรแมนติกที่ผ่านมาแล้ว พวกเขาก็ยังคงเป็นเพื่อนคนสำคัญที่เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของฉันไม่สามารถถูกแทนที่ได้... พวกเขาเองที่สอนให้ฉันเติบโต พวกเขาเป็นคนสอนให้ฉันเดินไปทีละขั้นตอนเพื่ออยู่เคียงข้างแซคคารี่ นั่นคือเหตุผลที่ฉันยังคงเป็นห่วงพวกเขาเพราะฉันยังรู้สึกกลัวอยู่ในใจ ฉันบอกนาธานว่า “ฉันจะตามนายไปที่ทะเลด้วย” นาธานลังเล “แต่คุณ…” “คุณทอมป์สัน ฉันเป็นห่วงยารา และพวกเขา” ฉันไม่ใช่คนเดียวที่ยืนกรานที่จะตามพวกเขาไปที่ทะเล ลอเรนตั้งใจที่จะมาด้วย นาธานจึงได้ขึ้นเรือยอทช์และพาเราออกทะเล ขณะที่เราจากไป ฉันหันกลับไปและมองกลับไปที่ฝั่ง ในเวลานั้นฉันสังเกตเห็นว่าโจชัวร์กำลัง