บทที่ 228

คำพูดของโจชัวร์ทำให้ฉันตกตะลึง เนื่องจากควินซี่ยังคงมีไตทั้งสองข้างของเธอเมื่อเธอออกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรู้ว่าควินซี่มีไตเพียงข้างเดียว เว้นแต่ ... ความคิดบ้า ๆ เข้ามาในใจฉัน ฉันอยากจะถามโจชัวร์ แต่พยาบาลพาฉันเข้าไปในห้องผ่าตัดเสียก่อน ฉันระงับคำถามที่มีและเดินตามพยาบาลไป พยาบาลไม่ให้ฉันดูที่เกิดเหตุนองเลือดข้างใน แต่เธอกลับนำทางฉันไปที่ด้านข้างของเอเลน และให้ฉันจับฝ่ามือของเธอไว้ “คุณต้องพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อช่วยระงับสติอารมณ์ของเธอ” พยาบาลแนะนำ “อย่าปล่อยให้เธอหลับ ลองพูดคุยกับเธอเกี่ยวกับสิ่งที่มีความสุข” หน้าผากของเอเลนเต็มไปด้วยเหงื่อ เธอดูอ่อนเพลียราวกับว่าพลังงานทั้งหมดกำลังจะหมดไป เธอมองฉันด้วยสายตาที่ไม่อยากสนใจอะไรทั้งนั้น ในที่สุดก็มีคำถามขึ้นมา “คนที่จับมือฉันใช่แคโรไลน์หรือเปล่า?” ฉันจับฝ่ามือของเธอแน่นขึ้นแล้วตอบว่า “ใช่ ฉันเอง” “ควินซี่จับข้อมือของฉัน และฉันก็นั่งลงหลังจากนั้น… คุณชอว์ ลูกของฉันจะรอดไหม?” ฉันไม่รู้ว่าจะช่วยลูกของเธอได้หรือเปล่า คำปลอบใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในตอนนี้คือ “เอเลนลูกยังมีชีวิตอยู่” ฉันปลอบเธอขณะที่ฉันฉีกยิ้ม “ฉัน