บทที่ 227

“เธอแค่ล้อฉันเล่น เธอคิดว่าฉันโง่จนดูไม่ออกหรือเปล่า?” โจชัวร์ปฏิเสธที่จะเชื่อและอ้างอย่างมั่นใจว่า “เธอนอนกับพี่แล้วแน่นอน” ฉันหมดคำที่จะพูด ฉันอดไม่ได้ที่จะถามเขาว่า “นายรู้ไหม พี่ไปเมืองเอสทำไม?” “ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าแผนการของเขาคืออะไร?” โจชัวร์กลับมาพร้อมกับคำถาม จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและเติมน้ำลงในแก้ว “เขาไม่เคยบอกเราว่าเขาทำอะไร เหมือนกับใช้ชีวิตเป็นคนท่องเที่ยวคนเดียว” เขาถอนหายใจ “โอ้” ฉันตอบ โจชัวร์ดื่มน้ำเย็นครึ่งแก้วแล้วหัวเราะ “ไปกันเถอะ พี่บอกให้ฉันพาเธอกลับคอนโดอย่างปลอดภัย” “ให้เวลาฉันหน่อย ฉันต้องการเปลี่ยนเสื้อผ้า” ฉันตอบ ฉันขึ้นไปชั้นบน และเปลี่ยนเป็นชุดสีฟ้า ระหว่างทางจู่ ๆ ฉันก็ได้รับโทรศัพท์จากเอเลน เธอแทบไม่เคยโทรหาฉันเลย ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้น เมื่อฉันรับสายเสียงของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว “คุณชอว์ ฉันกลัว… รบกวนคุณรีบมาที่โรงพยาบาล ช่วยมาดูฉันหน่อย ฉันไม่สามารถอดทนได้อีกแล้ว” ฉันรีบเร่งให้โจชัวร์พาฉันไปโรงพยาบาล เมื่อฉันไปถึงโรงพยาบาล เอเลนกำลังได้รับการรักษาฉุกเฉินในห้องผ่าตัด ในขณะเดียวกัน ฉันก็รีบวิ่งเข้าไปหาควินซี่ที่มีสีหน้าดูซีดเซียว “ทำไมเธอถึ