บทที่ 195

เสียงของปลายสายบ่งบอกถึงความมั่นใจเต็มเปี่ยม แต่ฉันกลับคิดแบบนั้น ถ้าแซคคารี่อยู่ที่บ้านตระกูลชิคจริง แล้วอะไรล่ะที่จะทำร้ายเขาแบบนั้น? ทำไมเราต้องช่วยเขาทั้ง ๆ ที่อีกฝ่ายเพียงอยู่กับครอบครัว? ฉันคิดไม่ตก พลันเอ่ยปาก “ทำไมถึงมีแค่ฉันที่ช่วยเขาได้ล่ะ?” “เพราะเขาฟังแต่เธอน่ะสิ” แค่ฉันพูดก็ช่วยเขาได้แล้วเหรอ? ยังไงก็ดูไม่สมเหตุสมผลเลยว่าไหม? ความเงียบของฉันทำให้โจชัวร์ต้องพูดอธิบายเพิ่มเติม “ตระกูลชิคอยากให้พี่รองอยู่ที่นั่น เพื่อรองมือรองเท้าให้ เพราะพวกเขารู้ดีว่ายังไงพี่รองก็ไม่มีทางปฏิเสธสายเลือดของตัวเอง แต่ถ้าเป็นเธอ ฉันเชื่อว่าเขาจะยอมทิ้งทุกอย่างแล้วออกมาจากที่นั่น” ปลายสายเงียบไปพัก ก่อนเอ่ยต่อ “แล้วถ้าเป็นแบบนั้น เขาก็หลุดพ้นจากทุก ๆ อย่างเสียที” แคโรยังคงไม่เข้าใจกับสถานการณ์ของแซคคารี่ “การกลับบ้านมันเป็นเรื่องเลวร้ายสำหรับเขามากขนาดนั้นเลยเหรอ? คนตระกูลชิคทำอะไรกับแซคคารี่กันแน่?” ฉันเข้าใจว่าโจชัวร์รู้รายละเอียดของเรื่องนี้ดี แต่อีกฝ่ายเลี่ยงที่จะบอกเรื่องทั้งหมด ปลายสายบอกเสียงเบาแค่ว่า “ทุกครั้งที่เขากลับมาจากบ้านตระกูลชิค ร่างนั่นจะเต็มไปด้วยบาดแผล ฉันไม่รู้หรอก