บทที่ 9

“ใช่ คนเหล่านี้กำลังพูดถึงสงคราม และการนำความรุ่งเรืองมาสู่ประเทศ กลายเป็นเรื่องตลก!” เจ้าหนุ่มอีกคนก็แอบมองตาม ปัง ปัง! ในชั่วพริบตาถัดไป เด็กทั้งสองเห็นเพียงภาพเบลอจากนั้นก็ถูกส่งให้ลอยไปและกระแทกติดเข้ากับกำแพงด้านหลังทำให้มันพัง “อั๊ก!” ทั้งคู่พ่นเลือดสด ๆ ออกมาเต็มปาก ขาของพวกเขาแข็งทื่อจากนั้นก็หยุดเคลื่อนไหว “อ๊า! ฆาตกร!” หญิงสาวทั้งสองร้องเสียงหลงราวกับเพิ่งเห็นผี พวกเธอวิ่งหนีทันที “โอ้ว! เฟนด์คุณฆ่าคนตาย จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเขาเป็นบุคคลสำคัญหรืออยู่ในองค์กรบางแห่ง เราจะทำยังไงกันดี” เมื่อเห็นทั้งสองคนนอนนิ่งอยู่ที่นั่นโจแอนก็หน้าซีด “คุณมันหัวร้อนเกินไป ที่นี่ไม่ใช่สนามรบ มีคนบางคนที่เราไม่สามารถทำให้ไม่ขุ่นเคืองใจได้ คุณยังคิดว่าตัวเองยังอยู่ในสนามรบสามารถฆ่าใครก็ได้เป็นเรื่องปกติเหรอ “ทำไมคุณถึงเก็บอารมณ์ไม่ได้? พวกเขาพูดแต่เพียงไม่กี่คำ!” เซเลน่าก็หงุดหงิดมาก ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี เมื่อเขาเห็นผู้หญิงสองคนที่รักและดูแลเป็นห่วงเขามากที่สุด เฟนด์ก็รู้สึกว่าหัวใจของเขาอบอุ่นขึ้น “แม่ เซเลน่าไม่ต้องกังวล พวกเขาแค่สลบไป ฉันรู้วิธีที่จะอดทนกับมัน สักพักพวกเขาจะตื่นในไม่ช้า!” ฉันรู้วิธีที่จะอดกลั้น พวกเขาจะตื่นในไม่ช้า!” เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่นในขณะที่เขาอธิบาย “จริงเหรอ?” เซเลน่าก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและวางนิ้วของเธอไว้ใต้จมูกเพื่อยืนยัน จากนั้นเธอก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก “พวกเขายังหายใจ มันคงไม่เป็นอะไร” “มาเร็ว รีบไปกันเถอะ!” โจแอนนำขณะมองไปทั่วบริเวณรอบ ๆ “แม่ ไปกันเถอะ แม่สามารถลืมเรื่องงานไปได้เลย ถึงเวลาที่แม่ควรจะมีความสุขกับชีวิต!” เฟนด์มองไปที่ผู้หญิงทั้งสองด้วยรอยยิ้มที่ไร้กังวลบนใบหน้า เขาเอ่ยว่า “กันเถอะ ตอนนี้ยังคงเช้าอยู่ ผมจะพาคุณทั้งคู่ไปซื้อเสื้อผ้าที่เหมาะสมดูดีสักสองสามชุด!” “สองสามชุด?” ได้ยินเช่นนั้นโจแอนก็ตกใจ “ลูกเอาเงินมาจากไหน? นอกจากนี้แม่จะหยุดทำงานได้อย่างไร? มีคนมากมายที่ต้องเลี้ยง ต้องดูแล ครอบครัวของเราขึ้นอยู่กับเซเลน่าและแม่! ฟังแม่นะ เซเลน่าต้องทนทุกข์ทรมานอย่างหนักก็เพื่อไคลี ลูกควรดูแลเธออย่างดีและไม่ทำให้เธอผิดหวัง!” “นั่นเป็นไปไม่ได้ ขาของพ่อตาอาจจะทำให้เขาไม่สามารถทำงานได้ แต่แม่ของเซเลน่ากับ คลิฟฟอร์ด เทย์เลอร์ ควรจะต้องทำงานได้ถูกไหม? หรือพวกเขาถูกห้ามไม่ให้ทำงาน? เฟนด์ทำสีหน้าไม่พอใจ คลิฟฟอร์ด เทย์เลอร์ ในอดีตยังเด็กและไม่สามาถไปเกณฑ์ทหารได้ แต่ตอนนี้ผ่านไปห้าปีแล้ว เขาควรจะโตเป็นผู้ใหญ่ ควรจะช่วยดูแลครอบครัวได้แล้ว “เฮ้อ!” เมื่อพูดถึงพวกเขาโจแอนก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจยาว ๆ “พวกเขาโทษทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะลูก ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาเคยสุขสบายได้รับการดูแลเมื่ออยู่ในครอบครัวเทย์เลอร์ คุณจะคาดหวังให้พวกเขาทำงานได้อย่างไร? พวกเขาไม่ต้องการที่จะทำงาน!” “พี่ชายของฉันไร้ประโยชน์ เขาแทบจะไม่กลับบ้านและทุกครั้งที่กลับมาก็ต้องมาขอเงิน!” เมื่อพูดถึงพี่ชายที่ไร้ประโยชน์แม้แต่เซเลน่าก็รู้สึกหงุดหงิด เซเลน่ามองไปที่เฟนด์ “ยังไงตอนนี้เฟรด์ก็กลับมาแล้ว ครอบครัวเทย์เลอร์ ไม่ได้เข้มงวดใด ๆ กับเขา จะดีมากถ้าเขาได้งานทำเร็ว ๆ นี้!” “พวกเขาไม่เข้มงวดกับฉันเหรอ” เมื่อได้ยินเช่นนั้นเฟนด์ ก็หัวเราะเบา ๆ “ผมรู้สึกดีมากที่ไม่ต้องฝืนทนกับครอบครัวเทย์เลอร์!” “มองไปที่คุณ เพียงเพราะคุณเคยเป็นทหารตอนนี้พฤติกรรมของคุณก็แตกต่างไปจากเดิม คุณดูแข็งแกร่งขึ้นมาก แต่มันก็ทำให้คุณดูอวดดีด้วยเช่นกัน!” โจแอนมองไปที่ลูกชายของเธอใบหน้าของเธอเปล่งประกายอย่างมีความสุข ทุกคนบอกเธอว่าเฟนด์ตายไปแล้ว แต่เธอไม่เชื่อ เธอแน่ใจว่าเฟนด์จะต้องกลับมาอย่างปลอดภัยและวันนี้ก็มาถึง “เอาล่ะ ไปซื้อเสื้อผ้ากันเถอะ!” เฟนด์พาโจแอนเดินไปข้างหน้า “คุณเอาเงินมาจากไหน” เซเลน่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้น ความคิดก็แล่นเข้ามาหาเธอ “โอ้! ใช่...ได้ยินมาว่าทหารที่กลับมาจากสงครามจะได้รับรางวัล หรือว่าคุณจะได้รับรางวัลมาแล้วใช่หรือไม่” “เป็นอย่างนั้นหรือ” โจแอนรู้สึกยินดี “นั่นคงจะได้เป็นหมื่นเหรียญใช่มั้ย? ลูกเป็นทหารมาตั้งห้าปีเต็ม ยังไงลูกก็ควรจะประหยัด ไคลีกำลังจะเข้าอนุบาล ปัจจุบันโรงเรียนอนุบาลที่ดี ๆ ก็มีราคาแพงมาก!” “มันควรจะมากกว่าหนึ่งหมื่นเหรียญ ฉันได้ยินมาจากหลายคนที่กลับจากสนามรบ หนึ่งในนั้นได้รับรางวัลมากกว่า 2 แสนเหรียญและนั่นเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง!” เซเลน่าคิดบางอย่างแล้วยิ้มอย่างดีใจ "นั่นช่างวิเศษสุด ๆ ถ้าเรามีสองแสนเหรียญชีวิตเราก็จะสบายขึ้น” “แม่ คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้าไคลีเข้าโรงเรียนอนุบาลก็ต้องเป็นโรงเรียนอนุบาลที่ดีที่สุด!” เฟนด์พาโจแอน และเซเลน่าไปถึงห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่อย่างรวดเร็ว เขาหยุดเดิน และจับมือของเซเลน่าพร้อมกับพูดประกาศอย่างจริงจังว่า “เซเลน่าคุณไม่จำเป็นต้องเก็บขยะอีกต่อไป คุณสามารถทำงานเพื่อฆ่าเวลาได้หากคุณต้องการ ถ้าคุณไม่อยากทำงานผมจะดูแลคุณ!” “คุณกำลังพูดถึงอะไร? มีคนมุงดูตั้งมากมาย” ใบหน้าของเซเลน่าเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อทันทีที่เธอดึงมือออกอย่างรวดเร็ว เธอมีความรู้สึกต่อเฟนด์เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ในตอนนั้นเธอถูกบังคับให้แต่งงาน ทั้ง ๆ ที่เธอเองเป็นคนเมาแล้วทำให้เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น อย่างไรก็ตามเธอก็รับไม่ได้จริง ๆ ที่จะทำแท้งลูกของตัวเอง ยิ่งไปกว่านั้น เฟนด์เป็นผู้ชายที่กตัญญูและดูเป็นคนดี อาจจะเป็นเพราะแม่ของเขาอุ้มชูเลี้ยงดูเขามานาน ทันใดนั้นเฟนด์ก็จับมือเธอ เธอรู้สึกเขินมาก “เข้าไปดูข้างในดีกว่า เฟนด์ คุณไม่จำเป็นต้องซื้ออะไรให้ฉันเลย คุณควรซื้อบางอย่างให้แม่ยายของคุณบ้าง เธอเจอกับความยากลำบากมากในช่วงเวลาห้าปีที่ผ่านมา!” ในทางกลับกันโจแอนนาเพียงแค่ยิ้มให้พวกเขา เห็นได้ชัดว่าเธอหวังว่าเฟนด์ จะได้รับการยอมรับจากแม่ยายของเขา “สำหรับเสื้อผ้าควร คุณควรไปเลือกเองจะดีกว่า ถ้าให้ผมเลือกให้มันอาจจะไม่เหมาะกับพวกเขา” เฟนด์ตอบหลังจากที่คิดบางสิ่งบางอย่าง หลังจากที่เขาเป็นเขยของพวกเขา พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานตลอดหลายปี แต่เขาก็ไม่ถูกปฏิบัติอย่างถูกต้องเลยแม้แต่วันเดียว ถ้าพวกเขาจะไม่พอใจก็เป็นสิ่งที่เข้าใจได้ เฟนด์พาพวกเขาขึ้นที่ชั้นสองของห้างสรรพสินค้าอย่างรวดเร็ว “เฟนด์ ฉันคิดว่าเราควรจะซื้อของที่ชั้นหนึ่ง เสื้อผ้าที่ขั้นสองส่วนมากเป็นแบรนด์ มีแม้กระทั่งแบรนด์ต่างประเทศดัง ๆ และมีราคาแพง!” เซเลน่ากระซิบเขาหลังจากที่มองไปรอบ ๆ “จริงเหรอ? แพงขนาดนั้นเลย” เมื่อได้ยินดังนั้นโจแอนก็รีบกระซิบบอกลูกว่า “ลูกเราไปชั้นล่างกันเถอะ เสื้อผ้าอยู่ชั้นหนึ่งมีราคาถูกกว่า ซื้อบางส่วนให้เมียของลูก ก็เพียงพอแล้วไม่ต้องห่วงเกี่ยวกับแม่ แม่ยังมีเสื้อผ้าอีกเยอะ!” “ฉันไม่ต้องการของพวกนั้น แค่ซื้อบางส่วนให้แม่แทนก็พอ!” เซเลน่าพูดขึ้น เธอยังคิดที่อยากจะประหยัดเงิน “หยุดทั้งคู่ ฟังผมนะ เราจะซื้อของที่นี่!” มือของเฟนด์แต่ละข้างดึงทั้งสองคนแบะเดินเข้าไปภายในร้าน “ไม่ ไม่ ไม่ มันแพงเกินไป…” เซเลนาโต้กลับ แต่มันก็สายเกินไป เฟนด์แข็งแรงมาก เขาลากพวกเธอเข้าไปในร้านอย่างง่ายดาย แต่เมื่อพวกเขาเข้าไปในร้าน เธอก็เงียบทันที ท้ายที่สุดแล้วเธอก็รู้ว่าจะไม่ทำให้เฟนด์ลำบากใจในที่สาธารณะ อย่างไรก็ตาม เสื้อผ้าของพวกเขาเป็นที่ดึงดูดสายตาคนผู้พบเห็นและเป็นที่น่ารังเกียจทันที