บทที่ 7

เจอรัลด์ เกาหัวอย่างงุ่นง่าน ความจริงแล้วเขาพยายามหลีกเลี่ยงที่จะพบนาโอมิกับเพื่อนของเธอ โดยเฉพาะอลิซเขาอยากเลี่ยงที่จะเจอเธอเพราะดูเหมือนว่าเธอจะไม่ชอบเขาเป็นอย่างมาก ดังนั้น เจอรัลด์ไม่อยากเสียเวลาด้วยการออเซาะประจบเธอ “แดนนี่เป็นคนแนะนำให้พวกเราไปสนุกกันที่บาร์จักรพรรดิ คาราโอเกะบนย่านการค้าเมย์เบอรี่ ครั้งนี้ถ้านายจะหนีอีก เราไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไป!” นาโอมิพูดกับเจอรัลด์อย่างตรงไปตรงมา เธอเป็นคนที่พูดตรง ๆ เสมอมาและชอบเข้าสังคม และไม่คิดอะไรมากกับสถานการณ์ต่าง ๆ เลยสักนิด ดังนั้นเธอไม่แม้แต่จะรับรู้เลยว่าโลกของเจอรัลด์แตกต่างจากโลกของพวกเขาเหลือเกิน แน่นอน นั่นเป็นเรื่องในอดีต เมื่อนาโอมิเห็นว่าเจอรัลด์แล้วไม่พูดอะไรเลย เธอรีบพูดขึ้นมาอีกครั้ง “โอเค ไปกันเถอะไปสนุกกัน! ฉันรู้ว่านายกลัวว่าแดดนี่จะทำเรื่องยุ่งยากให้นายอีก แต่ไม่ต้องกังวลหรอก ถ้าเขากล่าวหานายอีก มั่นใจได้เลยว่าเขาจะได้รับบทเรียน!” เจอรัลด์ทำได้แค่ยิ้มเมื่อได้ยินเธอกล่าว เขารู้ว่าถ้าเขายังปฏิเสธคำเชิญของเธอ เธอคงจะโกรธเขาอย่างมาก ก็ได้ งั้นพวกเขาควรมาสนุกกัน นาโอมิ รีบนำเจอรัลด์เข้าไปที่บาร์จักรพรรดิ คาราโอเกะ เมื่อมองไปที่ชื่อร้าน เขาตระหนักว่านี่เป็นหนึ่งในกรรมสิทธิ์ที่ขึ้นทะเบียนภายใต้เจ้าของเป็นชื่อเขา เจอรัลด์ไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะทำแบบนี้ในอดีต แต่ในที่สุดเขาก็มีโอกาสที่จะเลี้ยงเพื่อนเขาได้แล้ว “โอ้ เจอรัลด์ นายก็มาที่นี่ตรงย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ด้วย? นายรู้จักสถานที่รอบๆดีหรือยัง? รู้จักสถานที่ที่ไปทำอะไรสนุก ๆ กันไหม? ฉันพานายไปดูรอบ ๆ เอาไหม?’ แดนนี่ เดินไปหาเจอรัลด์ด้วยรอยยิ้มละอายบนใบหน้า “แดนนี่ หุบปากเดี๋ยวนี้! ฉันเตือนนายว่าไงก่อนหน้านี้?” นาโอมิจ้องแดนนี่ด้วยสีหน้าโกรธ แดนนี่ยิ้มก่อนจะพูดขึ้น “โอเค โอเค ฉันแค่พยายามจะพูดดี ๆ กับเขายังไงก็ตามย่านการค้าเมย์เบอร์รี่เป็นที่ที่คนรวยและคนมีอำนาจมักจะมาหาอะไรสนุกๆทำกัน ในเมื่อเจอรัลด์อยากเดินชมรอบๆถนนนี้ ฉันจะยินดีมากกว่าที่จะพาเขาชมแถวนี้” ครั้งนี้ อลิซทำได้เพียงจ้องเจอรัลด์ เธอรู้สึกอับอายจริง ๆ ที่ถูกพบว่าอยู่กับเจอรัลด์ในที่สาธารณะเช่นนี้ หลังจากนั้น อลิซรีบถามขึ้นมา “โอเค ทำไมเราไม่เข้าไปข้างในก่อนหละ แดนนี่นายจองห้องส่วนตัวไว้แล้วใช่ไหม?” “ใช่ ฉันจองห้องแล้ว ฉันขอให้เพื่อนช่วยอีกทีหนะ อีกอย่างปกติห้องมักจะถูกจองจนเต็มในช่วงนี้อยู่แล้ว ตามฉันมา!” จากนั้น แดนนี่นำกลุ่มของพวกเขาเข้าไปในบาร์คาราโอเกะ นี่เป็นครั้งแรกที่เจอรัลด์ได้เข้ามาที่บาร์คาราโอเกะ และเขาคิดว่าจริง ๆ แล้วมันเป็นสถานที่ที่ค่อนข้างหรูหราทีเดียว อีกอย่าง ห้องส่วนตัวที่แดนนี่ได้จองไว้สำหรับพวกเขานั้นเป็นห้องใหญ่มากและหรูหรา ยิ่งกว่านั้นยังมีตู้ปลาขนาดใหญ่ที่มีปลาอะโรเวน่าสีทองส่องแสงวิบวับในนั้น หลังจากเข้ามาในห้องพวกผู้หญิงนั่งตรงมุมหนึ่งของห้อง ขณะที่เจอรัลด์นั่งตรงอีกมุมหนึ่งกับเพื่อนร่วมชั้นของเขา ณ ขณะนี้ พวกเขาเริ่มสลับกันร้องเพลงและบรรยากาศในห้องสดใสขึ้นอย่างมาก พวกเด็กผู้หญิงยังคงเกาะกลุ่มคุยกันเอง และอลิซพาดขาของเธอไว้บนโซฟา เพื่อโชว์ขาขาวยาวๆนั่น “ที่นี่มีปลาอะโรเวน่าจริงๆเหรอ?” เจอรัลด์ยังคงมองไปที่ตู้ปลาด้วยความสงสัย เขาได้อ่านถึงความฮอตของปลาอะโรเวน่าว่าฮอตฮิตขนาดไหน เพราะด้วยความโชคดีและโชคลาภที่พวกมันจะนำพามาให้ได้ อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่าปลาอะโรเวน่าเหล่านี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงเทียบกับที่เขาเคยเห็นในหนังสือมาก่อน ดังนั้น เจอรัลด์ตัดสินใจถามฮาร์เปอร์เกี่ยวกับมัน ฮาร์เปอร์พยักหน้าก่อนจะพูดว่า “ใช่ พวกนี้คือปลาอะโรเวน่า แต่พวกนี้แตกต่างนิดหน่อยเพราะมันถูกนำเข้ามาจากมาเลเซีย ปลาพวกนี้มีมูลค่าสูงและมีเพียงพวกคนรวยกับคนมีอำนาจที่มีกำลังซื้อปลาพวกนี้ได้!” แดนนี่บังเอิญได้ยินที่เจอรัลด์ กับฮาร์เปอร์ พูดเกี่ยวกับปลาอะโรเวน่า ขณะนี้เอง เขาช่วยไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาก็จะพูดขึ้น “โอ้มายก้อด นายยังรู้จักแบรนด์หรูอย่างแอร์แมสเลย แต่นายจำปลาอะโรเวน่าที่แสนมีค่าไม่ได้?” ทันทีที่เธอได้ยินชื่อ ‘แอร์แมส’ อลิซช่วยไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วอีกครั้ง บลอนดี้ ผู้ที่ตามแดนนี่ไปทั่วหัวเราะขึ้นมาก็จะพูดว่า “ฮ่าฮ่าฮ่า เสียใจด้วยนะที่ไม่มีปลาของปลอม! มิอย่างงั้น เจอรัลด์คงจะจำมันได้แน่นอนและเขาคงจะซื้อมันด้วย!” “ปลาอะโรเวน่าประเภทนี้เป็นปลามงคลที่สามารถนำโชคลาภและสิ่งดีๆมาให้ครบครัว” ครั้งนี้อลิซพูดขึ้นมา “ว้าว อลิซ! เธอมีความรู้มากจริงๆ!” แดนนี่ ยกนิ้วโป้งทั้งสองให้เธอทันที “แน่นอนสิ! อลิซของของเราเป็นเทพธิดาที่ฉลาดสุดๆไม่เหมือนตาสีตาสาบางคน” เพื่อนร่วมชั้นอลิซพูดโผล่งขึ้นมาอย่างไม่ลังเลเลย “ไม่ใช่ว่าห้องส่วนตัวนี้แพงสุดๆไปเลยหรอ! นายสนิทกับเพื่อนคนนั้นจริงหรอ?” ครั้งนี้อลิซอดถามแดนนี่ขึ้นมาไม่ได้ ความจริงแล้วแดนนี่และบลอนดี้เข้ากันได้ดีกับกลุ่มผู้หญิงในหอของอลิซ ในตอนนั้นเอง ทันใดนั้นบางคนได้เปิดประตูออก ผู้ชายในชุดสูทสีดำและสวมรองเท้าหนังได้เดินเข้ามาในห้องอย่างฉลับพลัน เขาตัวสูงมากและมีผิวพรรณที่ดีและเขาดูเหมือนเป็นคนเจ้าอารมณ์ในแวบแรก “นิเกล นายอยู่นี่ด้วย!” แดนนี่ยืนขึ้นและทักทายผู้ชายที่เข้ามาทันทีที่เห็นเขา “แดนนี่ เป็นไงบ้าง? นายพอใจกับห้องส่วนตัวนี้ไหม” “แน่นอนอยู่แล้ว! ขอบคุณครับพี่นิเกล ที่จัดเตรียมห้องนี้ให้ผม!” แดนนี่พูดกับเขาด้วยท่าทางที่สดใส ตอนนี้เอง บลอนด์ดี้และเพื่อนร่วมชั้นของแดดนี่ได้ทักทายนิเกลด้วยความเคารพ “แดนนี่ หยุดพูดได้แล้ว! ทำไมไม่แนะนำฉันให้เพื่อนๆนายหละ?” ขณะนี้เอง นิเกลจ้องไปที่เหล่าสาวสวยที่นั่งในห้องและเขาถูกดึงดูดโดยอลิซเป็นเฉพาะพิเศษ ผู้ที่ดูสง่างามที่สุด “อ๋อ จริงสิ ผมลืมไป! ทุกคนให้ฉันแนะนำเพื่อนฉันกับพวกนายนะนี่คือนิเกล! ฟิชเชอร์ ครอบครัวของเขาทำเกี่ยวกับอาหารและการจัดเลี้ยงเขาเป็นเจ้าของร้านอาหารแกรนด์ มาร์แชล บนย่านการค้าเมย์เบอร์รี่นี้และเขาทำเงินได้สิบล้านดอลลาร์ของทุก ๆ ปี! เขาคือคนสำคัญที่ทำให้พวกเราสามารถจองห้องส่วนตัวได้ในคืนนี้!’ แดนนี่แนะนำเพื่อนเขาอย่างภูมิใจ ร้านอาหารแกรนด์ มาร์แชลหรอ? ว้าว! ใครก็ตามที่สามารถเปิดร้านอาหารบนย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ได้ต้องรวยมากแน่ๆ อีกอย่าง เขาคงทำเงินได้มากมายแน่นอน! หนนี้อลิซมองไปที่นิเกลด้วยสายตาที่เปล่งประกาย ‘ฮ่าฮ่าฮ่า ทุกคน อย่าไปฟังที่แดนนี่พูด เขาแค่พล่ามไปเรื่อย ธุรกิจของครอบครัวฉันเป็นแค่ร้านเล็ก ๆ เอง ส่วนเหตุผลที่ว่าทำไมฉันถึงจองห้องในบาร์จักรพรรดิ คาราโอเกะได้ มันเป็นเรื่องง่ายๆ เพราะผู้จัดการร้านเป็นเพื่อนสนิทของพ่อฉันเอง ถ้าพวกเธอต้องการจองห้องในครั้งต่อไปโปรดอย่าลังเลที่จะให้ฉันช่วยนะ” นิเกลยิ้มตอบด้วยท่าทางที่นอบน้อม ”นิเกล นายมีแฟนหรือยัง?” เด็กผู้หญิงข้าง ๆ อลิซสุ่มถามคำถามเขาขึ้นมา ทุกคนในห้องเริ่มหัวเราะกันอย่างฉับพลัน นิเกล ยิ้มอย่างข่มขืนก่อนจะส่ายหัว จากนั้น เขามองไปที่อลิซก่อนจะพูดขึ้น “สวัสดี คนสวย ยินดีที่ได้รู้จักนะ” “สวัสดี!” อลิซตอบด้วยรอยยิ้มสงวนบนใบหน้า จากนั้น แดนนี่เริ่มแนะนำทุกคนให้มิเกลทีละคน หลังจากการแนะนำทุกคนในห้องแล้ว แดนนี่มองไปที่เจอรัลด์ที่นั่งอยู่ตรงมุมห้อง เขาชี้นิ้วไปที่เจอรัลด์ก่อนจะพูดขึ้น ”นิเกล นี่เจอรัลด์!” นิเกลยื่นมือไปเพื่อจับมือกับเจอรัลด์แต่หนังตาเขากระตุกทันทีที่ได้ยินชื่อเขา “อะไรนะ? นี่ใช่ เจอรัลด์คนเดียวกับคนที่เสียแฟนสาวให้ยูริแถมยังส่งของขวัญให้ยูริกับซาเวียเมื่อตอนที่พวกเขาอยู่ส่วนผลไม้น่ะหรอ?”