บทที่ 66

หลิง อี้หราน ตะลึง เธอไม่ได้คาดว่าสถานที่ที่เธอพบกับเขาจะเป็นสถานที่ที่พ่อของเขาจากไป "ขอโทษนะ" เธอพูด “เขาเพียงโทษตัวเองเท่านั้นสำหรับการตาย พี่สาว มันไม่มีอะไรจำเป็นต้องขอโทษ” อี้ จิ่นหลี กล่าวด้วยเสียงต่ำ “เขาเพียงแต่โทษตัวเองเหรอ?” เธอรู้สึกประหลาดใจ เธอไม่ได้คาดว่าเขาจะอธิบายการตายของพ่อของเขาแบบนั้น “ไม่ใช่อย่างนั้นเหรอ? เขาตกหลุมรักคนที่เขาไม่ควรตกหลุมรัก แล้วเมื่อเธอพบว่าเขาไม่มีประโยชน์ เขาจึงถูกทิ้งไป มันไม่สำคัญหรอกแม้ว่าเขาจะคุกเข่าลงและอ้อนวอน ในท้ายที่สุดเขาเสียชีวิตด้วยความสิ้นหวังและถูกแช่แข็งจนตายท่ามกลางหิมะ" การแสดงออกของอี้ จิ่นหลี ไม่แยแสราวกับว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องธรรมดาและแม้แต่น้ำเสียงของเขาก็สงบเหมือนปกติ อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าจะมีบรรยากาศที่เงียบเหงาอยู่รอบตัวเขา หลิง อี้หราน รู้สึกราวกับว่าเขากลับไปเป็นเหมือนครั้งแรกที่เธอได้เห็นเขา "จิน" เธอร้องเรียกเขา เขาเงยหน้าขึ้นและใบหน้าของเธอสะท้อนให้เห็นในรูม่านตาสีเข้มของเขา “บอกฉันมาสิ เขาไม่ได้นำมันมาสู่ตัวเองใช่ไหม?” เธอรู้สึกคอแห้งขณะพยายามตอบสนอง หลังจากนั้นไม่นานในที่สุดเธอก็บ่นว่า "ผู้หญิงคนนั้นเป็