บทที่ 648
“แม่คะ หนูจะได้เจอพี่แจ็คแล้วใช่ไหมคะ?” เสียงอันอ่อนโยนของลิเลียนสดใสราวกับกระแสน้ำในลำธาร ช่างอ่อนหวานเหลือเกิน
ทั้งดวงตาและริมฝีปากของเมเดลีนยิ้มรับพร้อมกัน “แม่จะโกหกลิลลี่ทำไมล่ะจ๊ะ? อีกไม่นานลูกจะได้เจอพี่แจ็คแล้วละ”
“ดีเลยค่ะ หนูอยากจะให้อมยิ้มอันโปรดกับพี่แจ็คไว ๆ” ลิลลี่ปรบมือน้อย ๆ อย่างดีใจ
เสียงปรบมือดีใจกระทบเข้าหูเขา ราวกับเครื่องเคาะจังหวะอันโตที่กระแทกเข้าที่หัวใจของเขา เจเรมี่รู้สึกเจ็บตรงที่หัวใจทุกครั้งที่ได้ยินเสียงปรบมือ
เขาสัมผัสได้ว่าเมเดลีนเดินหัวเราะผ่านหน้าเขาไปไม่ถึงคืบ
เขาจินตนาการถึงรอยยิ้มบนใบหน้าเธอ และนึกถึงด้านที่อ่อนโยนและใจดีของเธอในฐานะแม่และภรรยาที่ดี เขาจินตนาการว่าเธอกำลังนอนหลับอยู่อย่างสงบในอ้อมแขนของผู้ชายอีกคน ดวงตาของเจเรมี่แดงขึ้นจากสายลมที่พัดผ่านมา
เขาหันหลังและเดินจากเมเดลีนไป...
เมื่อลิเลียนเห็นแจ็คสันเป็นครั้งแรก เด็กน้อยทั้งสองดีต่อกันมาก เมื่อรู้ว่าปาร์ตี้ครั้งนี้จัดขึ้นให้พวกเขาสองคนพี่น้อง ทั้งสองก็ดีใจเป็นพิเศษ
แม้คำว่า ‘ญาติสนิท’ จะมีความหมายที่คลุมเครือสำหรับพวกเขาทั้งสองตั้งแต่ยังเล็ก ๆ แต่ตอนนี้ความสุขของพวกเขาคือของจริง

Locked chapters
Download the Webfic App to unlock even more exciting content
Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser
Click to copy link