บทที่ 144
เมื่อเสียงของเธอดังขึ้น เจเรมี่รีบหดมือของเขากลับเข้าตัวทันที
ทันใดนั้น มือของเมเรดิธที่กำลังจะสวมแหวนได้ว่างเปล่าในขณะที่ใบหน้าของเธอเริ่มชา และสิ่งที่ตามมาหลังจากนั้นคือความรู้สึกเสียหน้า
ทุกคนมองไปยังที่มาของเสียงอันเด็ดเดี่ยวนั่น รูปร่างเพียวที่แสนเปราะบางปรากฎขึ้นในสายตาพวกเขา
นั้นคือมาเดลีน
เธอสวมชุดเรียบง่ายและสง่างาม เธอแต่งหน้าเบา ๆ บนใบหน้า แม้จะมีรอยแผลเป็นบนใบหน้าของเธอ แต่เธอยังคงดูสวยงามราวกับเพิ่งเดินออกมาจากภาพวาด
ทุกคนสามารถบอกได้ว่านี่คือมาเดลีน และเธอยังเป็นอดีตภรรยาของเจเรมี่
อย่างไรก็ตาม ใครสามารถดูออกว่าเธอตาบอด เพราะเธอบังคับตัวเองให้เดินไปสู่จุดหมาย ร่างกายของเธอต้อนรับอ้อมกอดแห่งความตาย แต่เธอก็ยังเลือกเดินไปข้างหน้าแม้จะมันยากลำบาก
เจเรมี่เฝ้ามองในขณะที่มาเดลีนเดินเข้ามาหาเขาอย่างช้า ๆ เขาพยายามอย่างมากที่จะมองเข้าไปในดวงตาของมาเดลีน แต่พระเจ้า เธอไม่มีจุดเพ็งเล็งในดวงตา เขาไม่พบความรักอันเร่าร้อนและความปรารถนาที่เธอเคยมีต่อเขาในสายตาของเธอ
นอกจากนี้ เธอยังสะดุดเมื่อเดินมาอยู่ตรงหน้า
เป็นเพราะเธอมองไม่เห็น เธอมองไม่เห็นแสงสว่างใด ๆ ดังนั้นเธอจึงต้องเ
Locked chapters
Download the Webfic App to unlock even more exciting content
Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser
Click to copy link