บทที่ 1383

‘คุณต้องการจะบอกอะไร?’ ไรอันต้องการรู้คำตอบในขณะที่มองไปที่ผู้หญิงตรงหน้า แสงแดดนอกหน้าต่างสาดส่องไปทั่วร่างบางและเธอกำลังยืนสู้แสงราวกับเป็นคนในภาพวาด เธอดูเป็นธรรมชาติและยังสวยงามมากในสายตาของเขา แต่เขาไม่สามารถมีเธออยู่ในชีวิตได้อีกแล้ว “ที่จริงมันจำเป็นด้วยเหรอว่าฉันจะบอกอะไรกับคุณ? ตอนนั้นฉันแค่อยากจะให้ความหวังคุณก็เท่านั้น ง่าย ๆ อย่างนั้นแหละ” คำอธิบายของเมเดลีนทำให้ประกายในตาของไรอันหม่นหมองลง “ไม่ คุณกำลังโกหก คุณต้องมีอะไรจะบอกผมสิ” ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง รูปลักษณ์ของเขากลับคืนสู่ความอ่อนโยนและสง่างามอย่างเมื่อก่อน แต่ในตอนนี้เขากำลังกังวล เมเดลีนเดินไปที่เตียงและมองดูใบหน้าขาวซีดและผิดหวังของเขาเงียบ ๆ เธอคิดว่ามันเป็นเรื่องน่าขันและไร้สาระเล็กน้อย แต่ความสงสารก็เกิดขึ้นภายในใจ เมื่อสังเกตเห็นอารมณ์ที่ซับซ้อนของเขา เธอมองไปยังใบหน้าที่คาดหวังของไรอันแล้วคลี่ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน “วันที่คุณบอกว่าไม่มีคำขออื่น… คุณบอกว่าคุณจะมีความสุขตราบเท่าที่ฉันเชื่อฟังคุณและทำสิ่งสุดท้ายนี้กับคุณ คุณต้องการให้ฉันดูดอกไม้ไฟกับคุณแบบนั้น เพื่อที่คุณจะได้สบายใจว่าฉันเคยเป็นข