บทที่ 1382
เมื่อเธอเห็นไรอัน เธอก็จะนึกถึงความโหดร้ายที่เขาปฏิบัติต่อเธอในตอนนั้น
“ลินนี่ กลับบ้านกันเถอะ”
เมเดลีนคว้าแขนของเจเรมี่เอาไว้ “ค่ะ”
ทว่าก่อนที่พวกเขาจะหันหลังกลับ พ่อของไรอันก็คว้าข้อมือเธอไว้ในทันที
“คุณนายวิทแมน!”
แม่ของไรอันเองก็เข้ามาหาเมเดลีนอย่างลนลาน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยการวิงวอนและคำขอโทษ
“ได้โปรด ได้โปรดเข้าไปหาไรย์อีกครั้งเถอะนะ!”
เมเดลีนเข้าใจความรู้สึกของคนเป็นแม่ดี แต่เธอไม่ต้องการเห็นหน้าไรอันจริง ๆ
“เอวลีน ฉันรู้ว่าตอนนั้นฉันพูดเรื่องแย่ ๆ กับคุณมากมาย ในฐานะแม่และลูกสะใภ้ในอดีต ฉันหวังว่าคุณจะยกโทษให้ฉันที่หยาบคายและใจร้อนเกินไป
“ไรย์ผิดไปแล้ว เขาไม่ควรทำร้ายคุณแบบนั้น ไม่ว่าเขาจะต้องเผชิญกับการลงโทษอะไรก็ตาม ทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นคือผลจากการกระทำของเขาเอง ฉันขอร้อง ตอนนี้ช่วยรักษาชีวิตของไรย์เอาไว้อีกสักครั้งได้ไหม?”
แม่ของไรอันโวยวายเสียงดังและจับมือเมเดลีนแน่นไม่ยอมปล่อย “เธอเป็นคนใจดีเอวลีน เธอเคยช่วยเขามาแล้วครั้งหนึ่ง ดังนั้นได้โปรดช่วยเขาอีกครั้งได้ไหม ฉันขอร้องจากใจเลยจริง ๆ นะ!”
คำขอร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่าออกมาจากปากคุณนายโจนส์ ท่าทางของเธอแตกต่างไปจากเด
Locked chapters
Download the Webfic App to unlock even more exciting content
Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser
Click to copy link