บทที่ 12 : รักก็ช่วยไม่ได้

ดลธีอยู่ในวิลล่าของ จุล เป็นเวลาสองวัน ไม่มีข่าวจาก ชีวนัย เลย เขาไม่ได้โทรหาเธอ นับประสาอะไรที่ส่งข้อความ WhatsApp ให้เธอ ดังนั้นในเช้าวันที่สามเธอเริ่มรู้สึกไม่สบายใจ เมื่อพิจารณาจากบุคลิกที่พยาบาทของ ชีวนัย ไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะนิ่งเงียบมาจนถึงตอนนี้ ดลธีคิดว่าเขาต้องรอให้เธอตกหลุมพรางแน่ๆ! ในเวลานี้ จุลเข้ามาพร้อมกับน้ำผลไม้คั้นสดหนึ่งแก้ว แม้ว่าดลธีจะต่อต้าน แต่เขาก็ยังให้น้ำผลไม้แก่เธอ เมื่อมองดูดลธีที่ซีดเผือดและซีดเซียว เขาถามอย่างขุ่นเคืองว่า "ดอรี่ คุณตั้งท้องลูกของเขาแล้ว แต่เขาบังคับให้คุณบริจาคไตให้ยัยนั่น เขาบ้าไปแล้วเหรอ?" ดลธีนั่งเอาแขนโอบเข่า เมื่อเธอได้ยินคำถามของ จุล เธอสัมผัสท้องของเธอโดยไม่รู้ตัว รอยยิ้มของเธอมีทั้งความขมขื่นและการเยาะเย้ยตนเองขณะที่เธอตอบว่า "อาจเป็นเพราะ... ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่เขารัก" เพราะเขาไม่ได้รักเธอ หัวใจของเขาจะไม่เจ็บปวดไม่ว่าเขาจะทำร้ายเธออย่างไร ด้วยความรักที่เธอมีต่อเขา เขาไม่มีความกลัว “ในเมื่อเขาไม่รักคุณ ทำไมเขาถึงแต่งงานกับคุณ!” จุลทนไม่ได้ที่จะเห็นดลธีจมดิ่งอยู่ในความโศกเศร้า ทุกครั้งที่เขามองมาที่เธอ หน้าอกของเขาก็แน่นขึ้น ถ้าสา