บทที่ 150

"แย่ที่สุด" ทัง โรลชูว สาบแช่งในใจของเธอ เธอรู้ว่าประตูถูกล็อคจากด้านนอกและเธอได้ยินเพียงเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบ “แกเป็นใครอยู่ข้างนอก แกจะทำอะไรปล่อยฉันออกไปนะ” "ปังปังปัง" ทัง โรลชูว เคาะประตูด้วยความหงุดหงิดและตกใจ การใช้กำลังของเธอทำให้หัวของเธอหมุนมากยิ่งขึ้น เห็นได้ชัดว่าการล้างหน้าไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกสดชื่นเลย แต่ไวน์ดูเหมือนจะออกฤทธิ์แล้ว นอกจากนี้เพราะการใช้กำลังของเธอแรงของเธอจึงค่อย ๆ หายไป แต่ไม่มีใครตอบรับต่อเสียงร้องของเธอเลย ทัง โรลชูว ยังคงกระแทกประตูอย่างไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้ "ปล่อยฉันไป! แกเป็นใคร! แกต้องการทำอะไร?" “อยู่ที่นั่นดีกว่า ทำตัวให้ว่านอนสอนง่ายหน่อย!” จากนั้นเสียงเย็นชาก็ดังขึ้นเหนือหัวของเธอ ทัง โรลชูว เงยหน้าขึ้นอย่างระมัดระวังเมื่อถังน้ำเย็นกระเซ็นลงมาจากด้านบน “อ๊าก !!!” ทัง โรลชูว กรีดร้องออกมาดัง ๆ ร่างกายของเธอเปียกโชกทำให้เธอดูแย่มาก เธอได้ยินเสียงข้างนอกอย่างฟูมฟายว่า "ปล่อยไปเถอะ อย่าให้คนอื่นเจอเรา" "จะมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอไหม" "จะเกิดอะไรขึ้น เราแค่จับมันไว้สักพัก มันจะไม่ตายหรอก ปล่อยไปเถอะ เพราะไม่มีใครอยู่ที่นี่" หลังจากพูดประโย