บทที่ 147

หลังจากที่ ซอง อันยี บอกเธออย่างจริงจัง เธอก็ลาก ทัง โรลชูว ไปที่ฝูงชนโดยไม่ให้โอกาสเธอพูดอะไรเลย พวกเขาสองคนเดินข้ามห้องโถงอย่างรวดเร็วและมาถึงใจกลางฝูงชน ในขณะนี้ยังคงมีผู้คนมากมายรายล้อม ลู ชินจิน เมื่อ ทัง โรลชูว และ ซอง อันยี มาถึงดูเหมือนว่าเขาจะรู้สึกได้ เขาค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นและสายตาของเขาก็พุ่งผ่านฝูงชน ด้วยการกวาดล้างฝูงชนอย่างนุ่มนวลสายตาของเขาก็มองมาที่เธออย่างชัดเจน สายตาของพวกเขาสบตากันแล้วจากที่ไกล ๆ ทัง โรลชูว ยิ้มหวานให้เขาทันที เธอยิ้มราวกับดอกไม้ที่กำลังเบ่งบาน ทำให้ดวงตาของชายที่ยืนอยู่ไม่ไกลหยุดลงในทันใด ท่าทีที่เย็นชาเล็กน้อยในตอนแรกของเขา เริ่มแสดงสัญญาณของใจที่กำลังละลาย บนริมฝีปากสีมิ้นต์เย็นชาของเขา ดูเขากำลังจะยิ้ม เมื่อทั้งคู่ส่งสัญญาณถึงกัน หนิง เฉียวเฉียว รวบรวมความกล้าและเดินไปหา ลู ชินจิน และพูดกับเขาว่า "คุณลูคะ ยินดีที่ได้รู้จักฉันชื่อ หนิง เฉียวเฉียว ศิลปินของ ฟ้าใส เอนเตอร์เทรนเมนต์ ฉันสงสัยว่าฉันจะมีเกียรติที่จะเป็นคู่เต้นรำของคุณในวันนี้ไหมคะ?" เธอไม่พยายามกลั้นเสียงของเธอ ในขณะที่เธอพูดคำพวกนี้ หลายคนรอบตัวเธอได้ยิน ในขณะที่ตกใจกับการท่าทีขอ