บทที่ 126

เซา เสี่ยวหวัน ตัวสั่นด้วยความโกรธ กู โรลโรล ดึงเธอเข้ามาเพื่อปลอบโยนเธอ จากนั้นเธอก็หันไปมอง ทัง ซอง ด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม "คุณพ่อ แม่ของฉันแก่กว่าลูกเธอพ่อนะ พ่อจะอนุญาตให้ ทัง โรลชูว ดูถูกเธอแบบนี้เหรอ?" ทัง ซอง ขมวดคิ้ว เขารู้สึกปวดหัวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ต่อหน้าเขาและด้วยเหตุนี้เขาจึงแยกเขี้ยวใส่พวกเขา "พวกคุณทั้งคู่หุบปาก! ไม่ว่าเธอจะไม่ถูกกันและทะเลาะกันข้างนอก แต่ขอให้ทิ้งความเกลียดชังที่มีต่อกันเมื่อเธอกลับมาที่บ้านหลังนี้ อย่าทำตัวเหมือนศัตรูที่ร้ายกาจทุกครั้งที่เจอหน้ากันมันน่าอายสำหรับฉัน!" เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทัง โรลชูว ก็เม้มปากของเธอ เธอและ กู​โรลโรล เป็นคู่แข่งที่ร้ายกาจอยู่แล้ว เหมือนคนที่ไม่สามารถทนเห็นกันและกันได้ กู โรลโรล และ เซา เสี่ยวหวัน ไม่ได้พูดอะไรมาก หลังจากที่พวกเขากลับไปที่โซฟาความชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้นในสายตาของทั้งแม่และลูกสาว หลังจากนั้นไม่นานในขณะที่ ทัง โรลชว กำลังเตรียมขึ้นบันได ทัง ซอง ก็หยุดเธอ “ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ ตั้งแต่เธอกลับมา” "อะไรเหรอคะ?" ทัง โรลชูว หยุดขณะที่เธอถามอย่างสงสัย "มันเกี่ยวกับการโอนหุ้นของบริษัท " ทัง ซอง ยืนขึ้นจ