บทที่ 32

“แกเป็นใคร?” เซนลุกขึ้นอย่างเร็วด้วยความตกใจ ฌอนรู้สึกอยากจะอาเจียนออกมาเมื่อได้เห็นร่างอ้วนใหญ่ของเขา เมื่อมองไปที่เตียง เขาสังเกตเห็นว่าใบหน้าของแคทเธอรีนแดงก่ำและเสื้อเชิ้ตตัวโคล่งที่เธอสวมอยู่ถูกฉีกจนขาด ฌอนต่อยหน้าเซนอย่างแรงด้วยความโกรธ “คนที่จะส่งแกเข้าคุก” เพราะว่าฌอนแข็งแรงและโหดเหี้ยม เซนจึงถูกต่อยล้มลงไปกับพื้นในเวลาไม่นาน ฌอนถอดกล้องออกอย่างลนลานและเขวี้ยงมันใส่เซน หลังจากนั้นเขาก็ถอดสูทของเขาออก และคลุมร่างของผู้หญิงคนนั้นที่อยู่บนเตียงเอาไว้อย่างรวดเร็ว “แคทเธอรีน คุณเป็นอย่างไรบ้าง?” เขาไม่กล้าสัมผัสใบหน้าที่บวมเป่งของเธอ เขาทำได้เพียงลูบหลังของเธออย่างแผ่วเบาเท่านั้น “อย่า... อย่าแตะต้องตัวฉัน” แคทเธอรีนยังคงเวียนศีรษะอยู่ เมื่อเธอรู้ว่าใครคือผู้ทีพยายามสัมผัสตัวของเธอ ริมฝีปากของเธอสั่นระริกโดยไม่รู้ตัวขณะที่เธอขัดขืน น้ำตาเริ่มไหลทะลักลงมาอาบแก้มของเธอด้วยเช่นกัน เธอมักจะเย่อหยิ่ง สวยน่ารัก และแก่นแก้วอยู่เสมอ บางครั้ง เธอก็ยั่วให้ฌอนโมโห แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้หญิงคนนี้ ลึก ๆ แล้วฌอนทั้งโกรธกับความโง่เขลาของเธอและสงสารสิ่งที่เธอ