บทที่ 27

”คุณกำลังพูดว่าเธอขโมยผลงานของคุณอย่างนั้นหรือ?” ประธานซอเยอร์ขมวดคิ้วเข้าหากัน “ถูกต้องค่ะ ฉันมีหลักฐานอยู่ในแล็ปท็อปของฉันเหมือนกัน ฉันใช้เวลาและความพยายามอย่างสุดความสามารถในการวางแผนแนวคิดเหล่านี้ลงในแบบร่าง แม้กระทั่งเริ่มร่างภาพ 2D ตั้งแต่เริ่มต้น ฉันมีร่างแบบหยาบอยู่กับฉันด้วยเหมือนกันค่ะ” “ขอผมดูหน่อย” แคทเธอรีนหยิบแท็ปแล็ตของเธอออกมา ทว่าเธอกลับต้องตกใจอย่างสุดขีดเมื่อข้อมูลหายไปทั้งหมด เธอหาภาพแบบร่างในขั้นแรกที่เธอเก็บเอาไว้ในกระเป๋าของเธอไม่เจอด้วยเช่นกัน ด้วยความเร็วราวกับสายฟ้าแลบ เธอตะคอกไปยังเฮนรี่ที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ “คุณลบข้อมูลของฉันเหรอ?” เธอคิดถึงใครไม่ออกนอกจากผู้ชายคนนี้ “นี่คุณเสียสติไปแล้วเหรอ? ผมเป็นเพื่อนร่วมงานของคุณนะ” เฮนรี่ลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ รีเบคก้าที่ยังคงยืนอยู่ที่โพเดียมพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ “เคธี่ พอสักที เราจัดการความขัดแย้งส่วนตัวของเราได้ทีหลัง แต่นี่เป็นช่วงเวลาที่สำคัญสำหรับซัมมิท เธอกล่าวหาฉันต่อหน้าสารธารณชนเพียงเพื่อให้ฉันความอับอายอย่างนั้นเหรอ?” ประธานซอเยอร์แสดงความผิดหวังออกมา “คุณสองคนรู้จักกันสินะ” รีเบคก้าตอบก่อนที่แคทเธอรีน