บทที่ 26

“ใช่ค่ะ นี่คือแบบร่างของฉันค่ะ บอกฉันหน่อยสิคะว่าคุณคิดว่าเป็นอย่างไร” แคทเธอรีนเปิดแล็ปท็อปและส่งให้กับเขา มีความลึกลับฉายแววผ่านดวงตาสีเข้มของเขา เมื่อมองแวบแรก เขารู้สึกราวกับว่าเขากำลังเดินทางผ่านอุโมงค์กาลเวลาในอวกาศที่รายล้อมไปด้วยแสงจากดวงดาวที่เป็นประกายระยิบระยับ เธอเริ่มอธิบายแนวคิดเบื้องต้นของการออกแบบ “นี่คือแบบร่างที่มีชื่อว่า ‘Cosmic Eye’ ดูสิคะ คุณคงไม่คิดว่าจะมีเนบิวลานับไม่ถ้วนที่นี่ที่มีความคล้ายคลึงกับดวงดาวระยิบระยับใช่ไหมคะ? ฉันเชื่อว่าเป้าหมายหลักของเราในอนาคตคือการจำลองการเดินทางในอวกาศ ทั้งหมดนี้คือโลกมิติที่สี่ โดยใช้การออกแบบสไตล์เอสเชอร์...” เขาฟังด้วยความตั้งใจขณะที่เธออธิบายรายละเอียดด้วยความตกอกตั้งใจ ทว่าดวงตาของเขายังเรียบนิ่งราวกับผืนน้ำ แม้ว่าลึก ๆ แล้วเขาจะแอบรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้างเหมือนกัน ความคิดสร้างสรรค์นี้ที่พร้อมให้สัมผัสการสำรวจ เหมาะสมที่สุดสำหรับการออกแบบตกแต่งภายในศูนย์เทคโนโลยี แท้ที่จริงแล้วที่ผ่านมาเขาประเมินเธอต่ำไป เขาคิดไม่ถึงว่าหญิงสาวที่คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิดจะมีความรู้เรื่องการออกแบบเป็นอย่างดี อย่างไรก็ตามความสามารถของเธอ