บทที่ 1057

ดวงตาลุ่มลึกของเชสเตอร์หมองหม่น หลังจากนั่งคุกเข่าลงข้างสุสานของพวกเขาอยู่พักใหญ่ ในที่สุดเขาก็ลุกขึ้นมาและตรงไปหาผู้ดูแลสุสานที่เชิงเขา บุคคลผู้นั้นประหลาดใจที่ได้ยินว่ามีการขุดโกฐ “นั่นมันบ้ามาก ใครนะจะขโมยขี้เถ้าของร่างผู้อื่น” ดวงตาของเชสเตอร์ฉายแววประหลาดใจ ใช่ไม่มีใครบ้าพอจะขโมยขี้เถ้าหรอก เว้นแต่คนผู้นั้นจะเป็นญาติหรือสมาชิกคนหนึ่งในครอบครัวที่ไม่ต้องการให้ผู้วายชนม์ฝังไว้ที่นี่ หรือบางทีคนผู้นั้นอาจรู้อยู่แล้วว่าโกฐที่ฝังอยู่ข้างบอริสไม่ใช่ของเจนนิเฟอร์ ไม่น่าจะใช่โทมัสหรือซาร่าด้วยว่าพวกเขาเป็นคนที่นำแต่ละโกฐมาวางไว้ที่นั่นตั้งแต่แรก ความเป็นไปได้อื่นอีกเพียงอย่างเดียวคือ...แชริตี้! เธอยังไม่ตาย เธอกลับมาแล้ว เชสเตอร์ดึงบุหรี่มวนหนึ่งออกจากกระเป๋ากางเกงแล้วจุดบุหรี่ กลุ่มควันหมุนเป็นวงรอบคิ้วเรียวบางของเขา “ผมขอถามคุณหน่อยครับ มีหญิงสาวสวยคนหนึ่งได้เข้ามาเยี่ยมเยียนในช่วงสองสามปีมานี้ไหมครับ?” “ช่วงนี้ไม่ใช่เทศกาลก็ไม่มีใครมากันหรอก แล้วหญิงสาวสวยจะมาทำไมล่ะ?” ผู้ดูแลสุสานตรวจสอบจากคอมพิวเตอร์ให้ “หลุมต่าง ๆ ที่คุณบอกไม่มีรายละเอียดการติดต่อบันทึกไว้เลยครับ ถ้าคุณม