บทที่ 1056

“ใช่แหละ แต่หลังจากนั้นนายถูกสะกดจิตและหัวฟัดหัวเหวี่ยงเมื่อฉันบอกนายถึงเรื่องนี้ นั้นยังเป็นช่วงเวลาที่ฉันรู้สึกได้ด้วยแหละว่ามีบางอย่างผิดปกติมากจนฉันไม่กล้าพูดถึงมันอีกเลย” เฮดลีย์เสริมว่า “ตอนนั้นเป็นไปได้ว่าคุณสงสัยว่าซาร่าได้ทำการเปลี่ยนเถ้าของเจนนิเฟอร์จึงบอกให้ผมตรวจสอบดู ซึ่งคนจากแผนกประเมินวิเคราะห์ได้บอกมาว่ามันอาจเป็นขี้เถ้าของแมวหรือสุนัขน่ะครับ” “ซาร่าเปลี่ยนเถ้าของเจนนิเฟอร์ไปเป็นของแมวหรือสุนัขงั้นเรอะ?” เชสเตอร์ตัวแข็งไปทีเดียว เขายอมรับว่าเขาไม่ใช่คนประเภท "ใจดี" แต่การถึงกับสลับขี้เถ้าของร่างผู้วายชนม์กับของสุนัขได้ลงคอแล้วคนผู้นั้นวิกลจริตจิตเสื่อมถึงเพียงไหน? “ดังนั้นโกฐที่ถูกฝังไว้กับพ่อของซาร่าก็แค่...ขี้เถ้าของสัตว์เหรอ?” "คุณจะพูดอย่างนั้นก็ได้ครับ" เฮดลีย์พยักหน้า ฌอนและเชสเตอร์ทั้งคู่ต่างก็พูดไม่ออกพอกัน หลังจากเงียบไปนาน เชสเตอร์พูดด้วยเสียงต่ำว่า “บางที...โทมัสมันทำแหละน่า” “นายไม่เชื่อว่าเธอจะเลวได้ขนาดนั้นเหรอไง?” ฌอนไม่กล้าเชื่อใจซาร่าอีกแล้ว “ฉันรู้จักเธอมานานที่สุดแต่เธอก็ยังกล้าเสี่ยงทําลายฉันด้วยการสะกดจิตฉันจนได้ สิ่งที่เกิดขึ้นกับโลแกนก็เป