บทที่ 1010

แน่นอน ฌอนรู้ว่าปัจจุบันเขาไม่คู่ควรกับแคทเธอรีนอีกต่อไปแล้ว แคทเธอรีนเดินออกจากลิฟต์ เฮดลีย์ก้าวออกมาจากลิฟต์อีกตัวที่อยู่ข้าง ๆ และกวดตามทันเธออย่างรวดเร็ว "คุณโจนส์ครับผมต้องคุยกับคุณ" แคทเธอรีนหยุด "เฮดลีย์ คุณอยากจะบอกอะไรเหรอคะ?" เฮดลีย์พูดอย่างตะขิดตะขวงใจว่า “อันที่จริงผมได้ยินสิ่งที่คุณชายใหญ่และคุณพูดถึงกันในสํานักงานเมื่อครู่นี้นิดหน่อยน่ะครับ ผมอยากจะขอร้องคุณว่าอย่าฟ้องเขาเลยนะครับ” แคทเธอรีนขมวดคิ้ว ถ้าเป็นคนอื่นเธอไม่ลังเลที่จะปฏิเสธเลยทว่าเธอเป็นหนี้บุญคุณเฮดลีย์ “เฮดลีย์เขามันเป็นปีศาจ ฉันแค่อยากจะเริ่มต้นชีวิตใหม่กับเวสลีย์แต่เขาก็ทําลายมันลงไป เขาถึงกับสร้างความวุ่นวายใหญ่โตซึ่งทําลายชื่อเสียงของฉัน คุณรู้ไหมว่าผู้คนมากมายตั้งเท่าไรข้างนอกนั่นที่หัวเราะเยาะเวสลีย์กับฉัน? ฉันไม่ได้ทําเพื่อตัวเองเท่านั้นเองนะคะ ฉันต้องให้คําอธิบายกับเวสลีย์ด้วย” “แต่ถ้าคุณฟ้องคุณชายใหญ่ขึ้นมาจริง ๆ ตอนนี้แม้เขาจะติดคุกสั้น ๆ แค่เพียงสองปี แต่หากไม่มีเขานั่งใน ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น คนอื่นก็จะเข้ามาเขมือบกลืนกินจนกระทั่งไม่มีอะไรเหลือ “วิลลี่ถูกซ้อมจนปัญญาอ่อน ในขณะที่เลียมทรยศเราแ